(Arba Minch , km 42355 )
Grote veren in hun haar. Kraaltjes en kettingen op hun blote huid. Verfstrepen. Gewikkeld in dierenvellen… zo dacht ik vroeger altijd dat Indianen eruitzagen. Maar dat waren dus eigenlijk de stammen van Zuid Ethiopie. De Hammer, de Banna, de Ari – nergens ter wereld leven zoveel verschillende volken zo dicht bij elkaar in één vallei (en de bergen eromheen).
We bezoeken een paar markten, elke dag een andere, en ik voel me wel een beetje alsof het een of andere voor-oorlogse freak show op Coney Island is, waar wij als keurige westerlingen ons lopen te vergapen aan al die versierde lichamen. Maar gelukkig zijn wij voor al die stammen net zo exotisch als zij voor ons. Terwijl Ilco eindeloos foto’s maakt, gillen de vrouwen het uit als ze Dunya zien. Iedereen wil haar optillen en voelen aan de blonde haren van de meisjes. Is het echt? Hoe kan dat? En zo zacht! Vrouwen kussen Chaia’s hand. En prachtige jonge strijders, die in vol ornaat rondlopen met een soort verlegen trots, bieden om het hardst bij Ilco om Bloem’s hand.
Versiering
We gaan op zoek naar de Mursi, die in de bergen wonen, want die dragen enorme schotels in hun onderlip. Om de geesten tegen te houden die via de mond naar binnen komen. Of om onaantrekkelijk te worden voor de slavenhandelaars – niemand weet precies hoe het zit. Maar Ilco, de fotograaf, wil ze graag ontmoeten.
We vinden ze ergens in een uithoek van de markt. Diepzwarte mensen in zwarte kleren. Het is een beetje een grimmige stam. Hun bijna blote lichamen zitten vol littekens, een soort rituele versieringen. En ja, ze dragen schotels. Als ze die uitdoen, zie je dat hun onderlip gespleten en uitgerekt is, waardoor je altijd hun rotte tanden ziet. ‘Wat doe jij, mam, als zo’n Mursi jou een zoen geeft?’ vraagt Bloem. Ik weet het niet en het gebeurt gelukkig ook niet. De Mursi en wij staren elkaar achterdochtig aan. Ik geloof dat ik zelfs een beetje bang voor ze ben.
Rituelen
En in deze wondere wereld gaan wij ondertussen ook gewoon door met onze eigen rituelen. Zoals de Wereldschool. Chaia maakt haar laatste taaltest van groep zes en mag nu al door naar groep zeven, net als voor rekenen. Bloem gaat als een speer met Engels, dat we speciaal voor haar hebben besteld. En Dunya schrijft uit zichzelf haar eerste woordje: mama (maar de tekening ernaast toont ‘een meisje met een schotel in haar lip’…).
NB Op de fotosite van Ilco (via ‘ meer foto’s) nog veel meer tribal pictures!
