De afgelopen vijftig dagen hadden de dynamiek van een verkiezingscampagne. Kriskras door Nederland, heel veel omhelzingen en handen schudden, etentjes, borrels, baby’s bewonderen, interviews. Ilco hield zelfs een peptalk voor een heel college van burgemeester en wethouders! We hebben uitgerekend dat we ruim zeventienhonderd zoenen hebben gegeven. En op Valentijnsdag zoenden we elkaar, bij het wereldrecord zoenen in Harderwijk. Daar waren we beland via mijn broer die daar sinds kort woont. Bloem en Chaia kwamen zowaar uitgebreid op het Jeugdjournaal.
Zo vertrekken we net als we aankwamen: met veel tamtam en diverse publicaties (Kidsweek, Esta, en een interview met Chaia in het Dolfje Weerwolfje-tijdschrift). Als wij niet heel erg moe van onszelf worden, dan anderen wel – bijvoorbeeld Nellieke, in wiens huis wij al die tijd rondraasden. Heel erg bedankt! En ook Annemijne en Elsemieke. Een laatste kus, voorlopig. Wat zal het bij jullie aangenaam stil worden…
Figurant
In dat licht bezien, lonkt het carnaval in Rio de Janeiro als een heerlijk ontspannen uitje. We hoeven alleen maar te dansen!
Ilco, Bloem en ik zijn figurant bij een beroemde sambaschool. Tussendoor ga ik research doen voor een nieuw deel van Isabel Snoek en werkt Ilco gestaag door aan zijn collectie wereldwijde carnavalsfoto’s. En samen maken we een paar artikelen voor tijdschriften.
Oké, dat is alweer meer dan alleen dansen. Maar dan wel in de zon, bij achtentwintig graden…
Over zes uur vertrekken we, in het late donker van de nacht. Ik kan de zon al bijna voelen, de kleuren voor me zien. Het ritme van de samba.
We gaan weer op reis!
( En hiernaast nog maar een keertje ons tenue voor de komende week …)
