’Kijk mama wat leuk: een moslima!’
We zijn weer in Afrika. Bij Tarifa hebben we , ruim twee jaar later, weer de boot genomen naar Marokko.
‘Retour?’ ‘Nee, enkele reis.’ O, wat was ik bang de vorige keer. Enkele reis Afrika en we hadden nog geen idee wanneer en door welke woestijn we terug zouden kunnen.
Wat vond ik Tanger griezelig! ’s Nachts wakker schrikken van de moskee. Verdwalen op de medina. Overal mannen in kaftan met mutsjes op. ‘Spices, spices! Here, safran, smell smell…’We logeerden in het Heimwee Hotel en ik staarde maar steeds over het water naar mijn dierbare Europa.
En nu zit ik er weer, in het Heimwee Hotel. Maar ik kijk de andere kant op. Naar de bergen, waar nu de rozen in de rozenvallei bloeien en je onder de sterren in de woestijn kunt slapen. We zien andere ‘overlanders’ terugkomen, rood zand overal op de auto, en andere daktenten. De geur van vuur. O, als we nu eens…. 
Assepoester
Terwijl we de afgelopen dagen juist zo thuis zijn gekomen in ons nieuwe land Spanje. We maakten lange wandelingen langs stranden die nog helemaal leeg waren. We ontdekten dat de paashaas met ons is meegereisd. Niet in de winkels, maar op en rond Zeerover lagen toch gewoon chocolade-eitjes. Op eerste Paasdag dan, want tweede Paasdag is hier een gewone werkdag. We leerden vlees te bestellen bij slagers waar ‘stier, opgeofferd in een gevecht’ en ‘hoofdvlees’ in de aanbieding zijn. Maar ook heus wel een gewoon een biefstukje te krijgen is.
Op een marktje hullen we ons in de meest spectaculaire flamenco-jurken. ‘Net Assepoester’ zuchten de meiden. Ikzelf moet toch ook echt even zo’n jurk aan.
En gelukkig, er is ook een soort Six Flags bij ons in de buurt. Bij Isla Magica zijn de achtbanen enorm en duik je door woest opspattend water. Daar moeten de meiden toch minstens één keer per jaar met hun vader naar toe….
’Kijk mama wat leuk: een moslima!’
We zijn weer in Afrika. Bij Tarifa hebben we , ruim twee jaar later, weer de boot genomen naar Marokko.
‘Retour?’ ‘Nee, enkele reis.’ O, wat was ik bang de vorige keer. Enkele reis Afrika en we hadden nog geen idee wanneer en door welke woestijn we terug zouden kunnen.
Wat vond ik Tanger griezelig! ’s Nachts wakker schrikken van de moskee. Verdwalen op de medina. Overal mannen in kaftan met mutsjes op. ‘Spices, spices! Here, safran, smell smell…’We logeerden in het Heimwee Hotel en ik staarde maar steeds over het water naar mijn dierbare Europa.
En nu zit ik er weer, in het Heimwee Hotel. Maar ik kijk de andere kant op. Naar de bergen, waar nu de rozen in de rozenvallei bloeien en je onder de sterren in de woestijn kunt slapen. We zien andere ‘overlanders’ terugkomen, rood zand overal op de auto, en andere daktenten. De geur van vuur. O, als we nu eens…. 
‘Vijf retourtjes Marokko.’
De medina van Tanger is deze keer een feest van herkenning.
We eten de lekkerste kip en falafel en drinken sentimentele kopjes mintthee. Bij de mannen met de kaftans kopen we saffraan voor een prikkie en geurende musk en rozencreme uit de vallei. En kleden. Omdat we teruggaan naar Spanje kunnen we nu tenminste souvenirs meenemen!
Elk meisje mag een tapijtje voor op de tegels in haar nieuwe kamer. Okergeel voor Chaia, groen met leeuwen voor Bloem, en voor Dunya (die weer door iedereen wordt verwend en geknuffeld) zwart met allemaal kleurtjes.
Die nacht wordt niemand wakker van de moskee. En als Chaia uit de badkamer komt, verzucht ze: ‘Die rozencreme maakt het leven een stuk draagbaarder.’
’Kijk mama wat leuk: een moslima!’
We zijn weer in Afrika. Bij Tarifa hebben we , ruim twee jaar later, weer de boot genomen naar Marokko.
‘Retour?’ ‘Nee, enkele reis.’ O, wat was ik bang de vorige keer. Enkele reis Afrika en we hadden nog geen idee wanneer en door welke woestijn we terug zouden kunnen.
Wat vond ik Tanger griezelig! ’s Nachts wakker schrikken van de moskee. Verdwalen op de medina. Overal mannen in kaftan met mutsjes op. ‘Spices, spices! Here, safran, smell smell…’We logeerden in het Heimwee Hotel en ik staarde maar steeds over het water naar mijn dierbare Europa.
En nu zit ik er weer, in het Heimwee Hotel. Maar ik kijk de andere kant op. Naar de bergen, waar nu de rozen in de rozenvallei bloeien en je onder de sterren in de woestijn kunt slapen. We zien andere ‘overlanders’ terugkomen, rood zand overal op de auto, en andere daktenten. De geur van vuur. O, als we nu eens…. 
Isla Magica
Het pretpark van Andalucie!
