Uit de dozen en dozen vol boeken die de truck uit Nederland heeft gebracht, heeft Chaia ‘Coraline’ gevist. Coraline is net verhuisd en vindt een griezelig spiegelhuis aan de andere kant van een valse deur.
Ook wij vinden van alles in de cortijo. We bedenken nieuwe spannende doorgangen en veroveren de ene na de andere kamer. De blauwe kamer voor de gasten, een zeekamer voor Dunya, een Toscaanse studio voor Ilco. En mijn favoriet: de lees-schrijfkamer, helemaal wit en zen.
En daar zitten ineens Esther en Mylou op de bank, die met zoons en dochter in het vliegtuig zijn gesprongen om te komen helpen. Dat is nog eens vriendschap!
Vriendinnen
Op Dia de la Cruz nemen we ze mee op kruizenspeurtocht. De oude vrouwtjes van Montefrio hebben zich uitgeleefd op het knutselen van de meest wonderlijke levensgrote kruizen. Dat wisten wij niet, dat je een kruis kunt maken van knopen. Of van kopspelden dat is nog eens monnikenwerk. Het is ook helemaal geen blasfemie, ontdekken wij, om een kruis te maken van decoratief beschilderde bierdoppen, of gewoon van bierblikjes. Je hebt ze ook heel vruchtbaar, van mais, pasta of rijst.
We belanden op een soort zigeunerfeest waar in een enorme paellapan aardappels worden gebakken. Mylou en Esther zijn tevreden dat ze de dresscode goed hebben aangevoeld: alle vrouwen dragen een grote rode bloem in het haar. De mannen staan er breeduit en zonder te lachen naast met hun staarten, tatouages en zonnebrillen. Ilco valt iets meer uit de toon.
Het is net alsof ik met mijn vriendinnen naar een fijne Spaanse film zit te kijken. Het zijn lange, warme dagen van wijn, verf en een traantje hier en daar.
En dan gaan ze ineens weer weg. ‘Nu laat ik je achter op een berg,’ zegt Mylou. Om eraan toe te voegen: ‘Je hebt het zelf gewild.’
Feest!
Maar voor de melancholie kan toeslaan dient de volgende mijlpaal zich al weer aan: de eerste verjaardag op de cortijo. Bloem wordt twaalf! Appeltaart en pannenkoeken heeft ze besteld. Ilco hangt de Nederlandse vlag uit. We rijden naar een verborgen meertje waar we zwemmen en picknicken. Het is dertig graden op 7 mei…
Maar het mooiste cadeau moet nog komen. Een dag later. ‘BLOEHOEM!’ Chaia komt gillend aanrennen. Ze is als een ware Coraline, samen met de klusjesmannen, in een verborgen kamertje van de cortijo geklommen, dat alleen van buitenaf toegankelijk is. En wat vonden ze daar? Geen enge spiegelwereld, gelukkig. Maar wel een doos met daarin een van onze zwerfpoezen en zeven piepkleine babypoesjes!
Eerste gasten
Dag lieve meiden! Dag stoere jongens, en een extra kus voor mijn lieve Madelief. Tot snel!
