‘Daar zat een kleine jongen aan de grote zee. Op een heuveltje zat hij; zijn muts stond scheef en hij keek verdrietig. En ’t was of de grijze, grauwe zee ook verdrietig keek. Waarom toch?
Och, over twee dagen kwam Sinterklaas in het land; maar in dat kleine eenzame huisje, waar de kleine jongen nu woonde, ginds tussen de duinen, zou de goede Sint nu zeker niet komen…’
(WG van de Hulst, Een Sinterklaasverhaal, 1945)
Sinterklaas komt uit Spanje maar hier komt hij niet. In zijn plaats komen er in januari drie koningen cadeautjes in de schoenen van de kinderen stoppen. Dat is iets heel anders, ik bedoel, je mist toch die man met de baard.
Dus heb ik er maar een boek over geschreven.
Lucas
Het was zomer maar ik rook de speculaas en voor mijn ogen dansten de chocoladeletters. Er klopte een jongen aan, hij heette Lucas, en het was zijn verhaal dat ik moest vertellen. Het ging over topsport, over een vader in een strakke joggingbroek, een vriendenclub – maar vooral over Sinterklaas.
Ruim voor 5 december verhuisde het verhaal van mijn computer in Spanje naar Nederland waar een heel team (illustrator, uitgever, redacteur en uiteindelijk boekwinkel) het feestelijk stond op te wachten.
Vanaf deze week ligt Het geheim van de hulpsinterklaas in de winkel. Lees het met een zak pepernoten erbij. Stop het in iemands schoen. Je boft! Ik moet hier in Spanje zeker nog een week wachten voor het eindelijk eens in de brievenbus valt…
PS En precies over een week komt het volgende boek. FAY!!!
