Ik verzamel mooie en een beetje moeilijke woorden. Niet perse om ze te gebruiken (in kinderboeken kom je daar niet zo ver mee) maar gewoon voor de heb.
Dat verzamelen begon denk ik met het woord psychedelisch.
Dat was in een stoere tijd dat ik veel muzikanten kende en rondhing bij rokerige podia. En ik ontdekte dat je erg veel indruk kon maken met dat woord. Was er heel veel herrie? Krijsende gitaren? Melodielijn ver te zoeken? Dan was het tijd om, schijnbaar achteloos, te zeggen: ‘Ik hou wel van dit soort psychedelische muziek.‘ Succes verzekerd!
Ook een heel interessant woord is spleen. Ik kende het eerst alleen van dat gedichtje over hondjes achter het vensterglas. Later kwam ik erachter dat het een bepaald soort melancholie aanduidt, iets als ‘depressief maar niet zo erg’. Dat maakt het een interessant artikelwoord. ‘Is dit soms wat spleen is?‘ vroeg een leuke journalist zich een keer af in een stuk over Grunberg. Dat klonk spannend en ervaren, vond ik.
Net als het woord transcendent. Ook zo’n woord waarmee je een gezellig artikeltje voor een of ander tijdschrift wat meer cachet kan geven. ‘De transcendente ziel van de jongen die nooit wilde opgroeien‘ las ik een keer in een heerlijk stuk over Peter Pan. Mmmm, mooi woord!
‘Een griezelig misogyne man’
Grenzeloos, mythisch, Pavlov, zinnebeeldig. Woorden om als snoepjes op te sabbelen. En vanochtend ontdekte ik misogyn. Dacht natuurlijk eerst dat er iets heel erg mis was gegaan met het woord misschien, maar nee. Misogynie bestaat en het betekent, gek genoeg, vrouwenhaat. Dat kan ik vast nog wel eens een keer gebruiken (‘literaire prijzen zijn per definitie misogyn!’).
Iemand nog meer tips voor mijn verzameling?
10 reacties op “Snoepjes”
Yep! Wat dacht je frenulum? Je gebruikt het woord nooit, maar ik kwam het laatst 2 x tegen op 1 avond. De eerste keer in een boek en de 2e keer op tv in een detective.
Zelf ben ik een fan van het woord epibreren. Heerlijk woord dat je achteloos in een duscussie kunt gooien of als excuus wanneer je iets nog niet klaar hebt. Mensen willen dan eigenlijk niet zeggen dat ze je niet begrijpen:)
Ada
Dan ook maar meteen de betreffende Kronkel van Carmiggelt erbij:
“‘Ik wou eens vragen,’ zei ik moeilijk, ‘u sprak zoëven van epibreren… het zal wel erg dom van me zijn, maar wat is dat eigenlijk?’
Een gemompel van bijval ging door de rijen en ook de ambtenaar keek licht ontroerd, toen hij mijn hand greep en sprak: ‘Dit is werkelijk een heel bijzonder ogenblik, meneer.’
‘Waarom?’ antwoordde ik.
‘Omdat u vraagt wat het betekent,’ zei de man. ‘Het betekent namelijk niets. Het is gewoon maar een woord. Ik heb het zelf verzonnen. Op een dag was er een lastige heer aan het loket, die ons haast wilde laten maken met een kwestie, die zijn tijd moest hebben. Ik zei: ‘Meneer, u hebt groot gelijk, maar geef ons nog een weekje om de zaak te epibreren. Het woord kwam vanzelf uit mijn volheid tevoorschijn. En het werkte uitnemend: de man ging getroost heen.’”
(O ja en Ada, wat voor boeken lees jij eigenlijk…?)
Als kind alles van Leni Saris en de Arendsoog boeken, geleend van een neef want ik had alleen maar zusjes, dus die boeken kregen wij niet:)Boeken over De Vijf, De Olijke tweeling. Ik was nooit zo’n fan van strips en sprookjes. Eigenlijk alles wat ik maar te pakken kon krijgen, ook Ivanhoe was een topper en we vochten om de TINA!! dus toch wel een strip…
Alles van Carmiggelt, vandaar het woord epibreren. Super, dat je de column van hem hebt gevonden. Heel veel detectives en reisboeken, moet natuurlijk wel op de hoogte blijven van wat mijn collega’s doen:)
Het laatste wat ik gelezen heb is het nieuwe boek van Frank van Rijn en het boek van Eric Corton dat over zijn bezoeken gaat naar de meest rotte plekken in Afrika voor Het Glazen Huis. Rauw en eerlijk boek, wordt nergens sentimenteel. Als ik het zefl zo teruglees, lees ik eigenlijk van alles, hou alleen niet van science fiction. Ook alles van Arita Baaijens en Carolijn Visser en ben een echte fan van Ton van der Lee, hij heeft een heel leuk boek over Dik Trom geschreven, zijn overgrootvader was de schrijver van de Dik Trom boeken die ik als kind ook schitterend vond. Maar nu dus een nieuwe moderne Dik Trom, erg leuk.
Pfff, word er moe van als ik het zo lees… Ga maar even iets epibreren:)
Maar dat frenulum heb je vast niet uit de Tina of Dik Trom. Of is die moderne Dik Trom ineens enorm transcendent geworden?
Klopt, dat woord heb ik uit een detective. Iedereen heeft een frenulum maar ik denk dat niet veel mensen weten dat dat kleine lichaamsonderdeel zo heet:) Ik moest het ook opzoeken toen ik het onder ogen kreeg.
Ik wil nog graag een woord aandragen. Het mooie Indische woord ‘senang’ dat ook zo af en toe in de Nederlandse taal voorbij komt. Ik vind het zo’n prachtig woord dat precies weer kan geven hoe je je kunt voelen als alles goed is.
wat een naar woord, misogyn…dat ken ik niet….ik heb van huis uit de traditie van vrouwenliefhebber meegekregen haha….en verder kunnen ze bij ons in de familie heel goed discussies maken die uiteindelijk met iets teveel drank op stranden in een ferme schreeuwpartij. wij zijn dat op een gegeven moment maar discuzeuren gaan noemen….
oh ja. ik twitter soms, en bij sommige woorden krijg je en reactie van http://twitter.com/#!/woordjes.
zo was laatst desalniettemin het mooiste woord van NL….
ik vind overigens koperdief een interessant woord…..is ook actueel in NL, d’r is veel gestolen….
grtz….remko
Ik vind dus “gestaag” een intrigerend woord. Eenvoudig maar ook weer een beetje chique (wat ik ook weer een mooi woord vind)
Blijf vooral mooie woorden inzenden! Zo kreeg ik, via de mail, van WOUTER dit heerlijke rijtje:
De leukste vreemde woorden zijn wel scheldwoorden: huichelaar, schallebijter, oelewapper, broedkip, baliekluiver, kwibus, canaille, of gewoon luldebehanger.
Zelf houd ik van het woord frivolité….
Wat dacht je van feeëriek?
Het woord geeft precies weer wat het betekent.
Het woord vilein vind ik mooi, het klinkt lief maar dat is de betekenis dus niet.