Blacklight

Aan een formicatafeltje zat de jongen met zijn moeder droevig te zitten. 13 jaar? 14? Zijn moeder – groot en grof en best wel lelijk- had een biertje genomen en hij een cola. Ze had er vrij lang over gedaan om het te bestellen. De obers wilden liever cocktails maken voor de mooie dames in het wit. Want dat was het thema van het feest: wit. De muziek was te hard  en ook tamelijk stom. Blues Brothers coverversie. Het licht had iets van blacklight, speciaal voor vandaag. Arme jongen, dacht ik. Je moest wel naar die twee kijken. Stug doordrinkend, starend naar de dansers – allebei in ongemakkelijk wit gehuld. 
Toen kwam de vader (groot en grof en best wel lelijk) binnen en veranderde alles.

Dansbeest

In de moeder bleek een dansbeest te schuilen. Toen ze haar man zag, sprong ze op. Ze wenkte, gilde, straalde, allemaal heel plotseling. Ze gebaarde haar echtgenoot verleidelijk naar zich toe. De vader op zijn beurt – verbaasd maar gevleid – danste vrolijk terug met breed draaiende heupen. Het werd een dolle boel van, zoals Ilco het typeerde, twee mensen die elkaar waarschijnlijk hadden ontmoet op een danswedstrijd voor wie het allerslechtst kon dansen. Ze beestten erop los, iedereen lachte, wees, keek.
Maar er was dus ook nog die jongen.
Hij schaamde zich, uiteraard. Sloeg zelfs alf en toe zijn handen voor zijn gezicht. Maar ik zag ook iets anders, iets zachts. Iets blijs,  misschien wel omdat zijn ouders zo zomaar gelukkig waren ineens. Want af en toe lachte hij heel lief naar ze.  Verbazingwekkend vergevingsgezind voor zijn leeftijd.  
Ik sloot hem ongekend in mijn hart, die jongen. Voor mij was hij de held van het feest.

Schaamtes

Maar later dacht ik wel: hoe is dat  over 20 jaar? Dan ziet hij er precies zo uit als zijn vader, ook zo groot en grof. Je kon de trekken al zien schemeren door het zachte kindergezicht. Over 20 jaar heeft deze jongen waarschijnlijk een grote grove vrouw gevonden. En samen doen ze mee aan danswedstrijden voor allerslechtste dansers, waar ze elkaar dan met woeste bewegingen betoveren en verleiden. Bewegingen die alleen voor henzelf betoverend en verleidelijk zijn. Dan is die jongen heel erg blij.
Want sommige schaamtes gaan voorbij.

(Scene gespot ergens op een hippytrail in Zuid Portugal. Waar de dolfijnen met ons mee zijn gereisd en tuimelaars naast onze dochters komen zwemmen in de Atlantische Oceaan. Zomaar. En nee, daar zijn geen fotos van. Het is al idyllisch genoeg…)