EHBO

Wat deden mijn man en mijn dochter gedurende zo’n beetje deze hele kerstnacht? In het overvolle ziekenhuis van Granada rondhangen. (lees verder)

‘Mama, niet aan mijn Spaanse vriendinnen vertellen dat dit komt doordat ik weer van een paard ben gevallen.’  Chaia’s vriendinnen vinden het toch al een raadsel dat ze zo’n enge sport beoefent. Maar paardrijden maakt Chaia nou eenmaal het allergelukkigst. Zeker nu ze ze op de middelbare school zit en al die zware tentamens voor haar kiezen krijgt. Chaia is zo’n kind dat niet rust voordat ze weer een acht, of liever een negen heeft. De afgelopen week is ze wel drie keer om zes uur ‘s ochtends opgestaan om de afschuwelijk taaie Spaanse definitie-tentamens te leren. Aan het eind van zo’n week is er nog maar één ding wat haar weer rustig maakt: de paarden. Keihard galopperen door de campo, maar ook gewoon stallen uitmesten. Toen ze verdrietig was om de dode poes was dat ook wat ze wilde: troost zoeken bij de paarden. Paarden-Liz beschouwt Chaia inmiddels als een soort dochter, geloof ik. En nu hadden die twee samen een spannende kerst-hindernisroute uitgezet. Dunya deed ook mee en viel wel vier keer van de pony. Chaia viel één keer – en daarna verging ze van de pijn aan haar pols.

Wachtkamers

Volgens mij zijn Nederlandse EHBO-afdelingen rond kerstmis ook vrij ellendig, maar het grauwe ziekenhuis van Granada slaat alles. Volle wachtkamers, overal gillende kinderen en totaal geen systeem of overzicht. Vier uur wachten? Op zijn minst! Gelukkig hadden we ons kerstdiner met buurvrouw Belen, heel Spaans, ‘s middags al opgegeten, dus ik bleef met twee dochters en een afwas over.
Die afwas is allang gedaan, maar ze zijn nog steeds niet terug. Ilco belde twee keer dat hij op het punt stond om weg te gaan. Gelukkig is hij gebleven, want het laatste telefoontje bevestigde een breuk. Dus nu moet ze gips. Ik kon Chaia naast Ilco horen huilen, dus ik vroeg bezorgd: ‘Heeft ze nog steeds zoveel pijn?’
Maar dat was het niet. Ze huilde omdat de dokter net had gezegd dat ze minstens twee weken niet kon paardrijden.