Hallo wereld?

Hallo  wereld! Als je dat googlet krijg je van alles over baby’s en bevallen, maar ook: thema kinderboekenweek 2012, verhalen over andere culturen. Bijna elke dag mailt iemand mij wel enthousiast: ‘Heb je het thema al gezien? Daar moet je iets mee!’

Hallo wereld – dat snap ik. Dat denk ik de hele dag door. Het liefst zou ik geloof ik altijd onderweg zijn. Uren op een vliegveld hangen, jetlag, ontregeling, dat zijn allemaal dingen waar ik vrolijk van word. Lost in translation, mmm! Ik zou in een hotel aan het spoor kunnen wonen, denk ik, of in een stacaravan. En dan net op tijd weg voor het weer vertrouwd begint te worden. Kigali was spannender toen ik in een of ander vaag backpackershotel zat in het centrum dan toen ik er later weer terugkwam in de overzichtelijke ambassadewijk.

Zakdoek

Maar ja, die andere culturen… Daar word ik wel een beetje zenuwachtig van, schrijftechnisch gezien. Ook al spelen mijn boeken in Ierland, Spanje, Namibie, Senegal, Indonesie, Belize en Brazilie. En ook al gaat het dan soms over voodoo-achtige zaken, stierenvechten of carnaval. De hoofdpersoon is altijd een Nederlands kind dat daar, net als ik, vanaf een afstandje naar kijkt. Niet zoals Hans Hagen West Afrika beschrijft in Dans van de drummers. Lydia Rood Marokko. Of het Afrikaanse voetballertje van Lieneke Dijkzeul in Aan de bal.
In Vossenjacht heb ik een Turks meisje laten opdraven en dat vond ik al zo lastig dat ik mijn enige Turkse vriend heb ingeschakeld om proef te lezen. Klopte het wel allemaal wat ik over dat meisje zei? En, nee, het klopte niet! Dat meisje had op een gegeven moment een stoffen zakdoek. Onwaarschijnlijk, zei Volkan, Turkse meisjes zijn zo hygienisch, die zouden altijd een papieren zakdoekje pakken. Schrijven gaat over details, denk ik. En eigenlijk kan ik alleen maar goed schrijven over wat ik goed ken, mijn eigen ‘cultuur’.

Daarom denk ik niet dat ik ‘iets’  met de kinderboekenweek ga doen. Of eigenlijk heb ik er al wat mee gedaan. Gisteren. Want van al dat gedenk over andere culturen kreeg ik zo’n verpletterende zin om weg te gaan, dat ik 5 tickets heb geboekt: via Dubai naar Jakarta en dan zien we wel verder. Dag wereld! In juni gaan we – en dan ben ik heus wel weer op tijd terug voor de kinderboekenweek.