Dingen die je goed in het vliegtuig kunt doen

Ok, er is een heleboel dat je NIET goed in een vliegtuig kunt doen. Breeduit zitten (tenzij je business class reist natuurlijk). Naar de wc gaan (eng!). Alcohol drinken (sneller dronken, sneller koppijn). Huilbaby’s vervoeren. Eten van zo’n opgepropt tafeltje. Maar er zijn ook dingen die in een vliegtuig juist extra goed lukken. Ik noem er drie.

Ik voel me zo langzamerhand best een vliegexpert. Sinds we in Spanje wonen is dat alleen nog maar meer geworden. Maar nooit zul je me kunnen betrappen op blasé gedrag: o nee, weer in een vliegtuig… Welnee, ik ben gek op vliegen!
En er zijn drie dingen die je juist heel goed kunt doen in een vliegtuig.

Lekkerder dan in bed

Lezen. Lekkerder dan in bed, makkelijker dan in bad. Omdat je algauw geen kant op kan (of mag) en het om je heen zo lekker zoemt. In slaap vallen is een gedoe, je krijgt spierpijn en er botsen steeds mensen tegen je aan die moeten plassen. Lezen is ideaal, vooral een fijn dik verdwijnboek, heerlijk! Geen telefoon, geen internet, geen enkele afleiding. Nergens lees ik zo lekker als in het vliegtuig.
Mediteren. Vooral in de nacht en bij zonsopgang is het net of je in een soort tussentijd zit. Je kunt eindeloos staren naar de zon die oranje opkomt boven de vleugels of juist naar de maan of de wolken. Van de week vlogen we zo mooi aan op Malaga. We zwenkten eerst over de zee die net wakker was en vlogen toen laag over de bergen en de glinsterende ochtendspitswegen. Alles klein en tegelijkertijd heel groot, een beetje zoals het voelt als je net een baby hebt gekregen. Daar komen de wijdste en wijste bespiegelingen van.
En wat ook heel goed kan in een vliegtuig, is huilen. Zo’n beetje stilletjes, weggedoken in een hoekje. Eigenlijk let niemand echt op je als je vliegt. Je bent volstrekt anoniem, op jezelf teruggeworpen zo boven de wolken. Enorm goed voor de melancholie.

Een weeffout in onze sterren

En laatst deed ik het alledrie tegelijk. Lezen, mediteren, huilen. Want ik had een geweldig boek, dat ook nog eens heel toepasselijk ‘Een weeffout in onze sterren’  heet, van John Green. Ik las het hoog in de lucht in één ruk uit. Daarna dacht ik er lang en diep over na. En ik moest er ook nog eens enorm van huilen. Wat een boek! Zo’n boek dat buitelt van de plotwendingen, verrassende gedachtes en prachtige zinnen. Eén zin haal ik eruit, vrij willekeurig: ‘Terwijl hij las, werd ik verliefd op hem zoals je in slaap valt: langzaam en dan ineens helemaal.’ Ja, het gaat dus over liefde en ook over dood en allerlei afschuwelijke dingen. Maar het is zeker geen afschuwelijk boek. Ik ga niet eens beginnen om het uit te leggen. Picture yourself in a plane  over blue skies – en lees nog deze maand Een weeffout in onze sterren van John Green!

Dit, trouwens, is al heel lang mijn lievelingsfilmpje over vliegtuiglandingen:
http://www.youtube.com/watch?v=o82u5o4nh-8&feature=fvst