Glazige blik in de ogen, steeds nieuwe tasjes en spulletjes meesjouwend, een jachtige en tegelijk vermoeide tred bij het tussen de buien door laveren… ik voel me deze week erg verwant met de dames van de Libelle zomerweek.
Veilige scholen in veilige buitenwijken, daar kom ik veel dezer dagen. En dan in de trein met al die dames van de Libelle zomerweek die van alle kanten naar Almere reizen. Vol verwachting op de heenweg, stilletjes en een beetje bozig op de terugweg. Wat is dat? Zijn ze teleurgesteld dat het uitje alweer voorbij is? Voldeed het niet aan hun fijne Libelle-verwachtingen? Of zijn ze er gewoon een beetje moe van? Wat het ook is, ze bewegen in groepen. Reusachtige groepen. Doe mij een kinderboekenstand op de Libelle zomerweek en ik ben meteen door al mijn boeken heen, denk ik stiekem.
Maar zelf ben ik nog amper te onderscheiden van de Libellevrouw. Al dat gepraat over schrijven deze week in plaats van het gewoon te doen, daar word ik vooral moe van, leeg. En mijn rode tas geeft af op mijn witte jas, dat komt allemaal door die rotregen.
Lady boy
En dan is daar ineens mijn lieve vriendin Esther. In Den Haag, in het Theater aan het Spui, staat ze in TL-licht een try out te houden van het stuk dat ze zelf bedacht, schreef, in elkaar zette, speelt. Een moedige actie en een moedig stuk. Als ik haar zie staan met een rare pruik en op lullige slippertjes, schiet ik al vol. Dit wilde ze zo graag maken, hier is ze al zo lang mee bezig, tegen alle bezuinigingstrends in. En nu doet ze het gewoon! The Sunshine Show is een wonderlijk en ook gruwelijk verhaal van een lady boy uit Thailand. Esther speelt die lady boy en het knappe is, je gelooft haar meteen. Ze is o zo breekbaar maar soms ook verschrikkelijk grappig, vooral als de voorstelling ontaardt in een ranzige karaoke. Ik ben zo blij dat ik erbij kan zijn, dat ik kan zien wat ze doet, hoe hard ze probeert. Dit is raar, bijzonder, dit lijkt op niks anders dat ik ooit heb gezien. Op zulke momenten snap ik eigenlijk niet waarom er geen treinladingen vol naar Den Haag afreizen. Van de Libelle Zomerweek word je moe, maar van Esther raak je ontregeld – dat is toch veel fijner? En in de trein terug, hoe laat het ook is, ben ik wakker, alert, helemaal niet glazig meer. Wat nou regen?!
The Sunshine Show, Theater aan het Spui, nu reserveren voor eind mei.
