Handlezer

Mijn oudste dochter komt thuis. Veel later dan afgesproken dus ik ben chagrijnig. De auto is ook al kapot en de zwerfhond voor de deur (die Chaia eten geeft) blijkt zwanger.  Alles ontglipt me, lijkt wel. Maar Bloem zegt: ‘Weet je waar ik was? Bij een handlezer.’

In Montefrio is altijd meer dan je denkt. Kennelijk ook een handlezer, een stokoud mannetje die gratis je toekomst leest. Hij woont in een piepklein huisje achter de kerk. Je legt je hand in de zijne, en die gaat dan heel erg trillen. Over Bloem wist hij van alles. Dat haar vader ‘een groot project’  runt, bijvoorbeeld. En dat zijzelf na dit jaar naar een betere school gaat. Hoe weet hij dat?  Zo’n soort plek is Montefrio niet, dat je alles van elkaar weet. Dat van die school bijvoorbeeld is alleen nog maar een stiekeme wens van Bloem.
‘En mama, weet je wat het eerste was wat hij zei? Jouw moeder heeft een boek geschreven. En dat boek gaat een heel groot succes worden.’

Ik ben meteen niet chagrijnig meer.