2013!

Lieve bloglezers, vandaag schrijf ik direct aan jullie, stukje nummer 547. Vaak zijn jullie hier met z’n tweehonderden op een dag. Soms probeer ik me me voor te stellen dat jullie dan ook allemaal tegelijk de berg op komen. En dat ik dan eindelijk zal weten wie Ada is. Of Elly. Of Liesbeth. Of Kenneth. Of mijn facebook-collega’s die ik vaak ook alleen maar ken van hun boeken. Zou ik dat aankunnen, zoveel nieuwe vrienden tegelijk?

2012 was een opwindend jaar, er gebeurden veel dingen voor het eerst. Een nieuwe uitgever – en wat voor een. Een jeugdboek, Kom hier Rosa. Daardoor kreeg ik in de krant het best wel enge etiket van taboedoorbreker. Ik kwam met Vossenjacht op de Jonge Jurylijst. Ik ging voor LINDA schrijven. Ik schreef het hele jaar columns voor Leesplein en nu komt er een boekje van. Ik ging voor het eerst naar Azië met mijn hele gezin. Ik deed iets engs in Portugal, alleen. Maar ook ging mijn moedertje naar het tehuis en ruimde ik een heel stuk vroeger op.
Ik wilde alles opschrijven. Mensen om mij heen hadden daar soms last van, maar ik kon niet anders. Vertrouw nooit een schrijver. Soms kon ik iets écht niet opschrijven en dan stopte ik zoveel mogelijk tussen de regels. En jullie wilden alles lezen, dat was een fijne constante.

Geluk

Vannacht ben ik in Cordoba met mijn man en meisjes. Rode onderbroek aan voor geluk en twaalf druiven om twaalf uur.  En dan wens ik dat 2013 net zo opwindend wordt. Tien jaar schrijver ben ik dan, en misschien komt er een nieuw boek, het vijftiende. Ik zal in ieder geval het geheim van Portugal onthullen. En verder weet ik het nog niet precies allemaal en dat is misschien wel het spannendste van alles.
Maar dit blog blijft en jullie ook. Hoop ik.
Heb allemaal een heel mooi en opwindend nieuwjaar!
Heel veel liefs van Anna