De rillingen

Het gebeurde in de supermarkt. Een huivering bij het vriesvak, kippenvel bij Radio Montefrio. En ik wist meteen: dit liedje moet het worden.

Maandag ben ik in Haarlem bij een radioprogramma om te vertellen van welk lied ik ‘de rillingen’  krijg. Een slimme vraag want natuurlijk kan je de rillingen krijgen van dat ene geweldige gitaarloopje of die bijna perfecte melodielijn, maar meestal krijg je de rillingen van een lied omdat het verweven is met een nogal heftige herinnering.

Morgenrood

Liedjes van mensen die nu dood zijn of zomaar uit je leven verdwenen. Het socialistische strijdlied ‘Morgenrood’ dat op de begrafenis van allebei mijn opa’s werd gedraaid: rillingen…
Rillingen van liefdesliedjes, natuurlijk. Het suikerzoete Bright Eyes dat ik op singeltje had. We lagen op mijn bed met drie jongens en drie meisjes (ik had een nogal groot bed) een beetje vaag tegen elkaar aan. Er zat een tik op die plaat, precies in het zinnetje dat begon met ‘How can the light that burned zo brightly’ (how can the light, how can the light….) en nog steeds als ik dat lied hoor, krijg ik niet alleen de rillingen van die schattigheid van toen maar ook de neiging om op te springen om de muziek verder te zetten.
Nare rillingen: bij muziek van dramatische films als Betty Blue of waar ik laatst over schreef, Schindlers List. Of het liedje ‘Give up your guns.’  Ooit was ik op de zweterige slaapkamer van een jongen die bijna doodging van liefdesverdriet. Give up your guns was het liedje geweest van hem en zijn vriendin samen en in mijn herinnering heeft hij urenlang een eindeloze, slepende versie van dat lied zitten zingen bij zijn gitaar. Totdat we er allebei bijna in stikten.
Waar krijgen jullie de rillingen van?

Reputatie

Het liedje dat ik uiteindelijk kies maandag, heeft alles te maken met mijn nieuwe boek. En hoewel dat verhaal nog lang niet af is, ga ik het in het radioprogramma toch laten horen.  Hebben ze meteen een scoop: eindelijk een tipje van de sluier van dat boek.
En tsja, als jullie dat ook willen weten (inclusief het écht verschrikkelijke lied waarmee mijn reputatie voorgoed aan flarden ligt), dan moet je maar luisteren naar Café Smout dat wordt uitgezonden vanuit Café Stempels in Haarlem, maandag van 2000 tot 2200 uur.