Bedolven onder de sla

We noemen haar ‘het vrouwtje’.  Ook wel ‘de gnoom’ of ‘de heks van boven’.  Toch ken ik geloof ik niemand anders die de hele tijd zo echt lief lacht.

Ze woont nog iets hoger op de berg: een heel dik wijfie dat altijd heen en weer rijdt in haar  sputterende autootje. Ze draagt vieze, kapotte kleren en geen bh; als ze rijdt, liggen haar borsten gezellig op haar knieën. Haar auto stinkt en ligt vol as, het vrouwtje heeft altijd een sigaret tussen haar lippen bengelen.  Ze mist twee voortanden.

Jonge sla

Soms denk ik dat het vrouwtje verliefd op me is. Ze wil me altijd een lift geven en als ik liever wil lopen, kijkt ze enorm beteuterd. Sinds ik één keer heb gezegd dat ik het rond haar huisje zo mooi bloemig vind, krijg ik wekelijks armen vol stekjes van haar. Ik – met mijn grote hekel aan tuinieren!
En sinds kort zijn daar de groentes en de eieren bijgekomen, want het vrouwtje leeft bijna zelfvoorzienend.
De eerste keer dat ze met een prachtig grasgroen kropje sla voor de deur stond, was ik helemaal vertederd en ging meteen ‘Jonge sla’  van Rutger Kopland voorlezen aan de meiden. En die eieren! Die hebben van die prachtige gele dooiers, waarvan je gouden cake krijgt en bijna oranje banketbakkesroom.

Oriflame

Soms voelt het ook als stalken. Een van mijn zwakheden: ik kan niet goed nee zeggen.
De dochter van het vrouwtje is consulente voor de best wel dubieuze make uplijn Oriflame en sinds we ons één keer verplicht voelden iets te kopen, worden we nu overladen met dieptreurige catalogi en huisbezoeken.
Bovendien heeft de heks zulke groene vingers dat er nooit meer een einde komt aan de jonge sla. ‘Als ik zie dat er mensen bij je zijn, toeter ik wel voor de deur want  dan vind ik het eng,’  zei ze aan het begin van de zomer. Dus nu schrik ik steeds als ik een toeter hoor. Want echt, we houden van sla, maar drie kroppen per dag vind ik allang niet meer ontroerend. En er gaan hier zo twee dozijn eieren per week doorheen met al die taarten en vriendinnen, en met vla die je zelf moet maken want niet in de winkel. Maar dat vrouwtje betovert haar kippen en nu krijg ik zolangzamerhand een verontrustend hoge eierenberg.
En die groeit. En groeit.
En groeit.