Campamento de verano

‘Mam, als je echt wilt dat ik wakker word ‘s ochtends, moet je je heel gek verkleden, als clown of als aap. En keihard zingend mijn slaapkamer binnenkomen. En als ik dan nog niet wakker word, moet je een emmer water over me heen gooien.’

Nee, ze is niet naar het circus geweest, mijn negenjarige dochter, maar in een Spaans zomerkamp. De vakanties hier zijn zo lang, wel drie maanden, er valt van alles te doen om dat een beetje te breken. En met subsidie van de regio Andalusie voor de zielige kindjes die zo enorm van alles verstoken zijn op het platteland, kunnen ze dus ook op zomerkamp. Met Bloem als promotor, die geloof ik het liefst in een zomerkamp zou wonen, gaan haar zusjes nu dit jaar op kamp in de Sierra Nevada. Niet tegelijk natuurlijk, dan is de lol eraf.

Zingend

Vandaag halen we een schorre, bleke, wazige Dunya op. Zingend komt de bus aan, zingend leveren de kampleiders haar af. Dat zingen is echt een ding, zelfs de ene keer dat ik Dunya in het kamp opbel (dat mag tijdens het eten – wat in Spanje wil zeggen: om half tien ‘s avonds), zingt de kampleider haar naar de telefoon toe. En de hele zaal zingt mee dat ‘Dunya tiene noticias, Dunya tiene noticias’ (Dunya krijgt nieuws).
Zingen voor het eten, zingen tijdens het eten, zingen bij alle spellen, het fietsen,  het klimmen en het rollen door de sneeuw. ‘Het dove meisje werd soms niet wakker van het zingen, die kreeg dan een emmer water over zich heen.’

Inwitte koppie

Om half tien ligt Dunya in haar fris opgemaakte bedje, lekker weer thuis bij mij. En om half twaalf is ze er weer uit – met een van de jonge poesjes in haar armen. ‘Door hem kan ik niet slapen.’
‘Je hebt die poes zelf je kamer ingesleept, nou terug naar bed, meteen!’  snauw ik, een beetje bezorgd om dat inwitte koppie.
Dunya begint te huilen en Bloem springt op. ‘Ze heeft kampheimwee mam, snap je dat niet eens? Ze is eenzaam omdat ze nu weer helemaal alleen moet gaan slapen.’
‘Ja en als ik dáár ‘s nachts mijn bed uitkwam,’  snikt Dunya dramatisch, ‘weet je wat ze dan deden? Dan begonnen ze allemaal te zingen!’