Zilveren nagels

‘Ik ga een piercing nemen in mijn navel, hier, aan de zijkant.’
‘En ik, wat zal ik doen: een ringetje door mijn wenkbrauw? Of toch een piercing in mijn neus, zo’n klein steentje in de kleur van mijn ogen. Mag dat mam?’‘
Ja hoor schatjes, dat is allemaal prima.

De laatste jaren voel ik me wel eens een alien op vakantie met mijn gezin. Dan zit ik te schrijven, te lezen, in de zon te hangen – en dan zijn die andere vier de hele tijd weg in kano’s, met kites, op paarden… Wat moet ik met zulke extreem sportieve dochters?
Maar dit jaar snappen we elkaar weer helemaal.

Nagelstudio

Ben ik niet te dik? Kan ik dit topje wel hebben? Welke creme past bij mijn huid? Wat is gezonder om te eten: brood of muesli? Mag ik je bodylotion lenen, je haarspul, je mascara? Vind jij surfers ook de leukste jongens ter wereld?
Ja, dit soort teksten begrijp ik gelukkig heel goed. Ik ga ook zó met de een mee over het strand rennen en met de ander tweehonderd baantjes zwemmen om ‘strakkere spieren’  te krijgen. En gezellig in Bloems nagelstudio mijn nagels dan weer knalblauw en dan weer metallic zilver laten lakken. Zelfs Rihanna mag op met haar hysterische gehijg en dat Finn van Glee dood is vind ik ook erg…

Hoewel ik me ook heus wel op een keurige moederlijke afstand houd. Afschrikwekkend voorbeeld – voor hen en voor mij-  is nog steeds de moeder van Cristina  uit Bloems klas, die altijd mee uitgaat met haar dochter en de hele tijd van die vriendinnenfoto’s van hen samen post op facebook.
Trouwens, mijn dochters zorgen zelf heus wel voor de nodige distantie, vooral de altijd zo complimenteuze Chaia. ‘Mam! Jij hebt écht sterke spieren in je bovenarmen, voel dan! Van die echte spierballen! Nou ja, aan de bovenkant dan. Aan de onderkant is het gewoon lubberig, zacht vel…’