Taxiliefde

‘Ik had een jong setje in mijn taxi, op weg naar het vliegveld. En ineens viel me op dat iedereen om me heen naar de achterbank zat te wijzen en lachte. Ik keek in mijn spiegel en wat denk je? Die twee zitten ineens niet meer naast maar óp elkaar. Faisant l’amour!’

Er is gedoe met de metro dus ik moet met de taxi naar het vliegveld van Parijs. Anders had ik hem nooit ontmoet: de taxichauffeur die, net als ik, de hele dag alleen maar bezig is verhalen te verzamelen, als een ekster op zoek naar glinsterende dingen. ‘Je hebt geen idee wat mensen allemaal kwijt durven – en moeten – in de beslotenheid en anonimiteit van mijn taxi.’
Nu is deze chauffeur ook een ideale luisteraar en de rest van de rit vertellen we elkaar verhalen, ik hem en hij mij.

Stil, we zijn bezig

Zoals dus het verhaal van het verliefde stelletje. ‘Ze woonden allebei nog thuis, nergens privacy, en zij stond op het punt om naar het buitenland te verhuizen. Ik zei nog: ‘Wat doen jullie nou?’  Maar hij zei: ‘Stil, we zijn bezig.’  Haha. In mijn taxi! Precies op de plek waar jij nu zit.’
Ik ga onwillekeurig een beetje verzitten. Wat doet de gemiddelde taxichauffeur in zo’n situatie? Woedend op de rem trappen? Naar de politie rijden?
Maar nee, dit is Parijs. De taxichauffeur kan er nog steeds vertederd om glimlachen. ‘Nou ja, toen parkeerde ik mijn taxi in een achteraf straatje en ging maar eens uitgebreid in een barretje koffiedrinken.’