Doodenge kleuters

‘Ik doe geen kleuters,’ zeg ik altijd. Ik schrijf er niet voor en ik kom al helemaal geen lessen aan ze geven. Die korte spanningsboogjes, dat gedoe.
Maar ja, eigenlijk ligt het nog wat anders. Ik ben een beetje bang voor kleuters.

Een keer heb ik me toch laten verleiden en toen gebeurde precies waar ik bang voor was: geen enkele kleuter deed mee aan de door mij zo bloedig verzonnen sprookjesles. Zodat uiteindelijk hun aanwezige moeders bemoedigend stonden te dansen op elfenmuziek, terwijl de kleuters zelf huilerig toekeken (kleuters janken ook altijd zo) of ondertussen wegliepen.
Nooit meer, heb ik mij toen voorgenomen.

Te groot voor op schoot

Maar goed, nu hadden ze me helemaal overgehaald naar Istanbul en het zou best lullig zijn als ik de hele school plus de leraren lessen zou geven en dan de kleuters ineens niet.
Bovendien had ik ineens wél iets voor kleuters: het boek Te groot voor op schoot dat ik samen met Mylo Freeman aan het maken ben en dat dit voorjaar in de winkel ligt. Dat boek is me overkomen, in een toevallig gesprek met Mylo. Maar het krijgt de hele tijd vleugels: tijdens het schrijven en zeker ook tijdens het illustreren. Ik hou erg van het werk van Mylo Freeman, maar met wat ze voor dit boek maakt, overstijgt ze zichzelf.
Dus ik nam de tekst mee, en een deel van de illustraties die Mylo razendsnel had afgemaakt.

Pedo

Nou ja, lang verhaal kort: het was ook een lesje met vleugels. Betoverde kinderen, zowel door het verhaal als de tekeningen. En aan het eind hoorde ik mezelf roepen: ‘En welk kind durft er nu bij de schrijver op schoot te komen?’
Als ik dat later aan mijn familie vertel, kijken ze me verbijsterd aan: ‘Jij? Jij vroeg dat?’ En Chaia die nogal dol is op overdrijvingen, voegt er aan toe: ‘Mam, wat een pedo-actie.’
‘Ja en de helft van de kinderen durfde het,’  zeg ik trots.
Maar wat het natuurlijk vooral is: ik durfde het zelf. Het ziet ernaar uit dat ik eindelijk mijn kleuterangst heb overwonnen – al moest ik daar helemaal voor naar Istanbul reizen.
En dat boek schrijven natuurlijk.