School from hell

‘Verneder je! Weet je niet dat je maar een afvalemmer bent?’
Ik rijd regelmatig langs een imposante school waar ze deze opvoedkundige voltreffer hoog in het vaandel hebben staan.  Die school geldt hier in de buurt als een van de allerbeste.

Een vriendin van Bloem die een school drop out dreigde te worden, werd door haar oma, als uiterste redmiddel op deze school ingeschreven. Daar zouden ze haar wel aan het leren krijgen. Elke dag beginnen met een mis, Jezus groot aan de muur in elk klaslokaal, lange rokken, verplicht vlechten in je haar. O ja, en alleen maar meisjes natuurlijk – de jongens zitten ergens anders. En die krijgen geen kookles en strijkles, zoals de meisjes die  leren om ondergeschikt te zijn. Als Bloem zelf maandagochtend op haar eigen schoolbus staat te wachten, ziet ze de kinderen die naar die school gaan, het zijn er best veel. Eerst komt de bus voor de meisjes, daarna die van de jongens. De meesten blijven er ook slapen, het is een internaat.

Opus Dei

Opus Dei, zo heet de organisatie achter deze scholen, ze hebben overal dependances zitten. Het klinkt spannend, naar occulte genootschappen en geheime rituelen, maar het is gewoon een enge sekte, die hier behoorlijk groot is. Bij Opus Dei vereren ze de paus en voeden ze je op met kuisheid en boetedoening. Het citaat hierboven komt uit hun persoonlijke bijbel die El Camino heet.
Het raarste vind ik nog dat zelfs leuke, stadse mensen die hun eigen kind niet naar die scholen zouden sturen- er wel met respect en zelfs bewondering naar kijken. Opus Dei, daar word je slim en evenwichtig van. Arme vriendin van Bloem…