Kersentijd

Het is het eerste wat ik ‘s ochtends aandoe en het laatste wat ‘s avonds uitgaat.

Zonder Facebook zou ik hier op de berg niet bijhouden wat er gebeurt in de Nederlandse boekwinkels en theaters. En kennelijk is het nu tijd om te oogsten want mijn beste vrienden posten aan de lopende band recensies en artikelen over de dingen die zij maken. Hier is een tiplijst.

Sterren

‘Messcherpe analyse van de angst.’ Het – inderdaad door merg en been gaande – boek Te vroeg geboren van Jowi krijgt vier sterren in De Volkskrant. Hoera! En Jaap! Pal daarop ook al vier sterren voor Birk, ‘een roman die je langzaam de keel snoert’ – wie o wie stuurt het mij op in Spanje?
Bijna tegelijkertijd lees ik dat uitgever Joost Nijsen Gideon op basis van zijn vrij briljante boek De scheids (ook al) royaal bevordert tot de volwassenliteratuur. En dan gaat een dezer dagen ook zijn Slash-boek uitkomen. Hup Gideon!
Mijn vroegere schrijfcoach Christine schreef een slashboek voor volwassenen – Rafael-  en wat er dan gebeurt… Nu staat ze bijvoorbeeld weer paginagroot in Vrij Nederland – en terecht!
Ik blijf ook even hangen bij Gaea. Ik ken haar nog niet zo goed maar ben toch diep onder de indruk dat haar boek De kunst van het vallen in de Volkskrant wordt vergeleken met Kundera – en dat zij eigenlijk beter is.

Jaloezie

Het is voorlopig nog niet voorbij. Op mijn bureaublad ligt het manuscript van Floortje, Vlam. Daar gaan straks nog heel wat journalisten hun hart aan ophalen, dat zie ik nu al. Ook op mijn bureaublad: liedteksten voor de voorstelling Ladies Buitenspel van Mylou, ik zie de foto’s in de bladen al helemaal voor me.
En Esther ging dit weekend in première met Op een mooie pinksterdag. Zij en haar man Stefan -die de monoloog speelt- stonden al in diverse bladen en net nog in de Telegraaf. ‘Subliem’  is het eerste wat ik er vanmorgen over lees. De Theaterkrant, vijf sterren. Ik gun ze nog veel meer ijzersterke recensies want de tekst is prachtig en de voorstelling één grote labour of love.

Ik gun het iederéén van mijn vrienden. Hoe fijn is het om mezelf eindelijk te hebben genezen van de jaloezie. Ja, echt. En zomaar ineens. Als ik op Facebook de ochtendejaculatie van manifestatie royaal heb voorzien van likes en digikussen, klik ik het weg om in alle luwte verder te schrijven aan mijn eigen boek waar voorlopig niemand op zit te wachten. Heerlijk.
En het is nu kersentijd, dat scheelt. Overal kistjes te koop langs de weg, eindeloos kersen eten, alles wordt zoet.