Kruizendag

Jullie hadden Bevrijdingsdag, met al die maaltijden en vooral die heel erg fijne festivals. Maar wij hadden lekker kruizendag.

‘Ik kom je man overal tegen,’  hoorde ik de hele dag door. Ilco was als Mr MasterPeace en Mr Bevrijdingsfestival bij de NOS, het RTL Nieuws en hij stond in het NRC. Terecht. Nog leuker was het natuurlijk geweest als ik hem echt was tegengekomen en mee had kunnen gaan langs al die festivals. Note to self: op 5 mei moet ik niet op de berg zijn, vorig jaar had ik er ook al last van.

Dia de la cruz

Zoals je in Haarlem zou zeggen: ‘Kom, we gaan naar Bevrijdingspop’ zeggen ze hier: ‘Kom we gaan naar de kruizen.’ Echt waar, mijn dochters halve klas was op kruistocht -nee kruizentocht – we kwamen ze allemaal tegen in Granada. Dit is het concept: plaats een metershoog kruis en bedek het met rode bloemen. Zet daaromheen wat Andalusisch aardewerk, een bosje groene asperges en -heel belangrijk- een handje ongedopte tuinbonen; hang wat flamencolappen op. Geen idee wat de boodschap hiervan is (is bij Bevrijdingspop toch duidelijker) maar doe er ook nog een podiumpje bij met flamencomuziek – en iedereen komt bij je drinken en tapas eten. Je trekt gewoon van kruis naar kruis, want ze staan op alle pleinen en in alle hoekjes.

Flamencojurken

Ook liepen op kruizendag bijna alle meisjes en vrouwen in Granada in flamencojurken en met bloemen in hun haar. Dat zag er vooral geweldig uit als ze ondertussen ook nog gewoon boodschappentassen sjouwden of kinderwagens voortduwden. Alle toeristen die erbij waren, denken nu vast: ja, het cliché is waar, in Andalusië lopen ze allemaal in stippenjurken. Maar ik had er zelf ook nog nooit zoveel bij elkaar gezien. Met mijn eigen onafscheidelijke bloem in mijn haar en (toevallig) polkadotrokje voelde ik me zomaar mainstream.

Ach en op weg terug naar de berg bloeide de wilde brem zo weelderig en dat rook zo bedwelmend lekker door de open raampjes van de Landrover… dat hebben ze dan weer niet op Bevrijdingspop.