Iktsuarpok!
Het woord komt uit IJsland en betekent iets als: ‘het gevoel van verwachting als er iemand langskomt, waardoor je steeds opstaat om door de ramen te kijken of ie al komt.’ Dat hoeft geen iglo te zijn, op een berg in het zuiden kan je je precies zo voelen. Ik had het gisteren nog toen onze vroegere oppas Marije zou komen. Bedje opgemaakt, kilo’s oude vijgen onder de boom bij haar kamerdeur opgeveegd, taart in de oven. En daar is ze, hoera!
Nog-niet-bestaande woorden
In Spanje heb je ook onvertaalbare woorden, zoals verguenza ajena: schaamte vanwege iemand anders (zelfs als die persoon in kwestie zich niet schaamt). Vooral als kind had ik daar veel last van.
Elke keer ben ik weer blij als ik zo’n in dubbel opzicht nieuw woord ontdek. Maar het allerleukste is het om het om te draaien: niet-bestaande woorden verzinnen. Want waarom is er geen woord voor ‘het blote gevoel dat je kunt krijgen van het niet ophebben van lippenstift’? En zo zijn er nog eindeloos veel niet-bestaande woorden te verzinnen. Het is een goed tijdverdrijf voor momenten van ikstsuarpok. Mijn persoonlijke top 5 (met hulp van dochters en vriendinnen) is inmiddels:
– De aankondiging van misselijkheid door m&m’s, terwijl je toch door eet.
– De onrust bij de aanblik van scheef liggende vloerkleden of scheef hangende schilderijen.
– De weerstand om in beweging te komen.
– De groeiende irritatie wanneer je het gevoel hebt dat een mens een computer is die langzaam aan het vastlopen is. (‘Ja mam, die heb ik met jou heel vaak’)
– De sensatie wanneer je met net-schone sokken aan in iets nattigs trapt. Die komt van Marije. ‘Nee, daar is geen woord voor, alleen maar een scheldwoord.’
Nog meer suggesties? Ik hou me aanbevolen.
5 reacties op “Wanneer je met je schone sokken in iets nats trapt”
je hebt nog een hap/slok niet genomen bent je drinken of eten even uit het oog verloren maar je mond weet dat het nog niet af is
Geïrriteerd zijn door het vervelende geluid van een bromvlieg die voor de zoveelste keer met volle kracht tegen het dichte raam vliegt met als gevolg een wanhopig insect én de consequentie daardoor niet meer verder op het werk te kunnen concentreren… maar toch te blijven zitten van een onmachtig gevoel: plotseling een heel kort moment niet meer te weten wat te ondernemen om het dier te helpen oftewel te doden!!! (hetzelfde gevoel wordt opgeroepen door het geluid van een mosquito in de nacht, een mot gevangen in de lampenkap, een muis die ’s nachts door de kruipruimte onder je bed rent, een vervelend grote spin aan de muur van de slaapkamer, een kakkerlak in de hoteldouche op je mooie vakantiebestemming…)
wat een herkenning 🙂
verguenza ajena: plaatsvervangende schaamte toch?
En nog even, omdat het zo leuk is, hier ook de reacties via facebook, dank jullie wel allemaal:
Astrid: September/oktober in Zuid Amerika en je elke ochtend verbazen dat de blaadjes aan de bomen nog steeds niet verkleurd zijn en de koele herfstbries achterwege blijft
Maria Tillema De twijfel of je niet tóch voor de zekerheid een jas moet meenemen voor als het later wat frisser wordt, terwijl je ergens heus wel weet dat het in de zomer in Salamanca echt niet koel gaat worden hoe graag je ook zou willen.
Ilco Van Der Linde Of ‘Je stopt een hap eten in je mond en nog voor het op je tong ligt en je er ook maar iets van kunt vinden vraagt je moeder al hoe het smaakt’ (ja, ze doet dat nog steeds, haha) Daar zijn ook geen woorden voor
Ruurd Hielkema Een man met een broek zonder riem (trek dan nog liever een jurk aan).
Mark Storm Dat je weet dat je iets bent vergeten maar je weet niet wat (overkomt me steeds vaker dus het woord zal wel iets als ‘leeftijd’ zijn).
Een halfvol glas water of thee omstoten waar vervolgens een emmer vol vocht uitstroomt…
Ada