Cirkels

Een leven in cirkels, Met veel tamtam weg uit Amsterdam, straks met veel tamtam weer terug. En nu weer met de Landrover aan zee en slapen in de daktent.

Het is dezelfde daktent, een beetje stoffig en verschoten. Dezelfde Landrover ook waarmee we door heel Afrika zijn gegaan. Hij rijdt nog steeds, en Ilco en ik slapen weer in de achterbak en zien van daaruit de zee.

Romantisch

Ik blijf er maar naar kijken, naar die achterbak vooral. Niks slaapt zo ongemakkelijk en tegelijkertijd zo lekker. Zo romantisch.
Ondertussen gaat de rest van het gezin soepel verder waar we gebleven waren, dezelfde rituelen en spelletjes als toen we ruim zeven jaar geleden in deze auto naar Afrika vertrokken. Alleen liggen de meiden nu iets krapper in de daktent en reizen er telefoons en tablets mee. We hebben nu wel elektriciteit en zelfs een gezellig schemerlampje, maar dat verandert niks. We leven een concentrisch leven.

En tegelijkertijd ben ik me bewust van de eindigheid van alles. Volgende zomer vliegt de oudste uit en die Landrover… gaat die echt mee terug naar Nederland, is hij onsterfelijk? Slaap ik over zeven jaar nog steeds net zo makkelijk in die roestige achterbak?