Zeemeermin

Mijn mooie hoge schoentjes worden nooit meer droog. En ik had al messcherpe pijn bij elke stap omdat ik in Spanje maanden alleen maar op blote voeten heb gelopen.
‘Weet je zeker dat je terug wilt komen naar Amsterdam?’ vraagt iedereen. Of zoals de Turkse groenteman zegt: ‘Wonen in Spanje lijkt me eigenlijk best leuk. De hele dag zon en lekker rustig.’

De geur van Nederland, dat is mest, gras, vuur, gas, ozon. Ons nieuwe huisje ruikt naar een vakantiehuisje en voelt ook zo. Feestelijke schrootjes op alle muren en brr, we krijgen de kachel niet aan.
‘Er is de hele tijd een zoemende brom,‘ zegt mijn man als ik zwijmel dat ik het in ons huis (ONS huis! ons HUIS!) wonderbaarlijk stil vind, zo pal in het centrum. Ik hoor de duif koeren, de meeuw schreeuwen, de eenden lachen – allemaal Nederlandse vogels.
En ik zit eindeloos naar buiten te kijken, een uitzicht waarvan je in de lach schiet. Zoiets als dat je adres in New York Times Square 27 is. Ik tik dit en ik zie treinen, trams, fietsen, bussen af en aan rijden, het Centraal Station pal voor me. Ik kijk de andere kant op en zie het Muziekgebouw, het Bimhuis, de Pont vaart bijna over me heen, daarachter een enorm cruiseschip. Een, twee, drie vliegtuigen hoog in de lucht. Alles is beweging.
Van alleen al het opschrijven van die zin word ik blij.

Gebedje

Dus voorlopig lach ik om de regen, de kou. Zolang mijn schoentjes het houden in ieder geval. In die paar dagen dat ik hier was, zag ik al een film, twee voorstellingen op de Parade, een concert en een heleboel vrienden. ‘Regen op de Parade, dat is dubbel thuiskomen,‘  zegt een vriendin en zo is het. Trouwens, ik heb ook al in een hoekje bij de bramenstruik achter het huis een stil en heel erg zonnig klein gebedje gedaan. Dit huisje is een heel groot cadeau – en we gaan ons stinkende best doen om zoveel mogelijk mensen te laten delen in het mooie en het fijne. In het verbindende van herberg In de veilige haven.
En die zoemende brom? Dat is niets minder dan de grondtoon van de grote stad. Ik stem al mijn akkoorden erop af.

(foto: Dunya in de tuin)