Powers of observation

‘Ik heb nog geen euro om brood te kopen,’ lispelt het zigeunerheksje in mijn oor. ‘En geen fatsoenlijke kleren ook trouwens, alles kapot. Heb jij misschien nog….?’ Ik heb haar geadopteerd, zoals mijn moeder vroeger toen ze in Parijs woonde haar eigen clochard had. Ze kon niet iedere zwerver redden, maar hem bracht ze elke dag trouw stokbrood en wijn.

Ik op mijn beurt geef het zigeunervrouwtje  maar weer eens mijn wisselgeld bij de viswinkel – vandaag eerlijk gezegd vooral om van het intimiderende en onophoudelijke gemompel af te zijn.

Als het sneeuwt op de Sierra Nevada

Herfst, regen. ‘Dan sneeuwt het op de Sierra Nevada,’  zegt mijn jongste dochter ervaren. Het zal best, ik zie alleen maar die dikke grijze wolk die zich om de berg heen heeft geplakt en alles daarbuiten verstopt. Mijn paradijs is glibberig met plassen waar zelfs ik met mijn hakjesfetisj een (van mijn dochter geleend) paar kaplaarzen voor aantrek. Het internet hapert door de stroomstoringen in het dorp en ik kan niet eens gaan mopperen bij mijn man want die zit in Mozambique. Af en toe overvaalt me ‘a strong urge to fly.’
Maar hierboven houdt de stroom houdt zich voorlopig dapper, daar kan je je dan ineens extreem bewust van zijn.‘I’ve got electric light. And I’ve got second sight. I’ve got amazing powers of observation.’ Hm, ik kan geloof ik alleen nog maar denken in Pink Floyd lyrics, wat betekent dat?

Bij de Albert Heijn aan de Costra Brava doe ik een dure online bestelling van zuurkool, kaneelbeschuitjes, sterrenmuntthee en nog wat heimwee-eten, waar ik samen met mijn jongste naar uitkijk als ware het een uitbundig kerstpakket Maar zelfs de aankomst daarvan kan, weet ik uit ervaring, nog dagen op zich laten wachten.
Dus dat doen we dan maar. Terwijl de olijfpittenoven zoemt en mijn haren nonstop ruiken naar het vuur van onze open haard.
Is there anybody out there?