Sterretjes

Ha die Chaia, dochter van alweer zestien, je wilt nog steeds een blog voor je verjaardag, geloof ik. Komt ie.

Soms zijn we net twee katjes, jij en ik, die behoedzaam om elkaar heen draaien. Raak me niet aan zegt de kleine tegen de grote en die twee zitten elkaar enorm in de weg. Misschien lijken we teveel op elkaar, al wil je dat niet horen. En ik ook niet: als ik Ilco zegt dat dat temperament van jou hem ergens aan doet denken, haast ik me om het te nuanceren.
Maar hoe saai zou het zijn zonder jou met al je onrust, je bizarre woorden, de onnavolgbare teksten van je appjes, het zingen altijd en overal. En welk kind van jouw leeftijd zegt ineens out of the blue: ‘Mama, ik wil Anna Karenina lezen.’ ?
Juist met die eigenheid heb je veel vrienden gemaakt. Je bent omringd door jongens en meisjes die heel erg dol op je zijn, hier en in Nederland. Ik hoop zo dat die vrienden jou door dit komende jaar heen gaan slepen: het jaar van de verhuizing waar je zo verschrikkelijk tegenop ziet. Ik hoop dat het meevalt. Maar vooruit, je mag er nog heel veel ruzie met me over maken, kom maar op.  Als we ondertussen ook maar een beetje blijven lachen.

Twerken

Overal waar jij bent klinkt muziek van je telefoon, vanaf dat je opstaat totdat je naar bed gaat. Af en toe vlucht ik weg van Pitbull – maar soms vinden we elkaar ineens samen in de auto bij Cherish van Cool & the gang of bij The APL song, wat we allebei het allermooiste lied vinden van The black eyed peas. En we delen Coldplay!
Daarom draai ik vandaag A sky full of stars voor jou en jou alleen.
Je liefheid en sensitiviteit. Je schoonheid. Je briljantie. Je boekenhonger. Zelfs je chagrijn. En dat je kunt buikdansen en twerken als een echte pro, zo knap. Allemaal sterretjes aan mijn hemel.