Anna van PraagHet is 2007, het jaar van onze eigen Paris-Dakar.
De Landrover is nog bij de garage. We krijgen nieuwe veren, een uitlaat die de lucht insteekt als een snorkel (inderdaad, zodat je diep door het water kunt rijden), een stofvrije koelkast, stopcontacten voor de computers en de sateliettelefoon, geheime vakken die eruit zien als cilinders, navigatie, een nieuwe daktent en een uitschuifbare la die ook weer een bed kan worden….
Waar is Anna? Nu ik dit schrijf ben ik nog gewoon thuis in Durgerdam.
En ik vraag me af of het nog wel zo’n goed idee was om twee jaar op reis te gaan. Het geregel alleen al…
Van mijn nieuwe boek dat pas over een jaar uitkomt, maar dat nu eigenlijk al af moet zijn.
Van zaken als verzekeringen, die heel enthousiast ‘globetrotter’ of zoiets heten maar ondertussen geen dekking geven in Afrika.
Van de toestemming die Bloem en Chaia moeten krijgen om twee jaar op de Internetschool te mogen.
Van alle prikken die we moeten halen (volgens het tropencentrum vallen we onder de categorie ‘primitief georganiseerd’).
En gewoon: van het omschakelen van een duidelijk leven naar dat van een zigeuner.