Kom hier Rosa

Recensie van Edward van de Vendel

Een boek dat voor ophef kan zorgen. Omdat het over een vergaande liefde gaat, omdat het boek zeer open is en weinig schuwt. Ik kan me morele aarzelingen voorstellen, maar een feit is dat dit een geweldig intens boek is, dat door Anna van Praag met grote hartstocht, zintuiglijkheid en precisie geschreven is. Een boek over liefde én een boek over vriendschap, dat ook nog eens een prachtig decor heeft: dat van een Spaans dorpje. Dit boek moet gelezen worden en er moet over gepraat worden. Dat verdient Van Praag met haar sterke, gedurfde, hoge inzet.’
http://edwardvandevendelleestips.blogspot.nl/2012/09/kom-hier-rosa-anna-van-praag-lemniscaat.html

Recensie van Thomas de Veen (NRC, 19 oktober 2012)

Leve de verboden liefde!

Anna van Praag schreef al een dozijn boeken en toch voelt Kom hier Rosa als een debuutroman: zo gedurfd en onstuimig is het, zo verfrissend en tegelijkertijd overvol. Meteen aan het begin doorbreekt Van Praag een paar taboes: ze laat twee meisjes met elkaar tongzoenen en ze laat één van de twee, Sita, een stel jongens het kiertje wijzen waardoor ze kunnen gluren hoe haar ouders ‘het’  doen.

Zo doen seks en jongens hun intrede in het leven van Lot, de hoofdpersoon en verteller van de roman. Zij kan het volwassen worden van haar beste vriendin Sita nauwelijks bijbenen. Het Spanje waar zij als dochters van twee geëmigreerde families zijn opgegroeid, is voor Lot  het land waar ze kan paardrijden door de bossen, fantaserend dat ze de elfenkoningin is uit The Lord of the Rings. Niet het land van een gore geitenboer met losse handjes – maar die duikt dus wel op.

Ondertussen is Kom hier Rosa ook de eerste jeugdroman waarin de economische crisis een belangrijke rol speelt: die is katalysator voor een algehele crisis in de levens van de personages, die leidt tot pubergedoe, vriendinnenruzies, echtscheiding en remigratie naar Amsterdam. ‘Het hele leven is niets anders dan een aaneenschakeling van veranderingen,’  zegt een volwassen personage, en dat is de levensles voor Lot.

Kom hier Rosa is ook zo veranderlijk en daardoor wat wisselvallig: er gebeurt veel en hoofd- en bijzaken wervelen door elkaar heen. Het verhaal is wel erg episodisch, sommige verhaaltechnische keuzes zijn weinig subtiel (een groot geheim wordt onthuld dankzij een stiekem gelezen dagboek) en plots staat er dan weer een prachtige zin: ‘De zee bruist en spuugt groenig schuim uit alsof hij ziek is.’ Er zit mooie diepte in Lots wens om ruimtevaarder te worden, gewichtloos, vrij – maar dat motief blijft uiteindelijk hangen in het luchtledige. Je vermoedt dat er een fantastische roman in zit, waarvan je nu alleen glimpen opvangt.

Taboes doorbreken, daar is Anna van Praag het sterkst in. De hoofdzaak van de roman doet dat: er is een cruciale rol voor een zeer verboden liefde, die de vriendschap van Sita en Lot op de proef stelt, maar ook eerlijk laat zien hoe volwassen worden anno 2012 kan verlopen.  Een jeugdroman met seks die geen ‘vanilleseks’  is én die ondeugender is dan de Vijftig tinten grijs-alternatieven daarvoor, is een verademing. Leve de verboden liefde!

http://thomasdeveen.wordpress.com/2012/10/21/recensie-in-nrc-boeken-anna-van-praag-kom-hier-rosa/

Nog meer reacties

De problemen zijn intens maar Anna van Praag weet de cliches goed te omzeilen en heeft een mooi integer verhaal gemaakt. Ook na het lezen van het dagboek blijft de onzekerheid bestaan. De vriendschap blijft onder druk staan en ze begrijpt Sita niet.
Een mooi geschreven boek waarbij de spanning wat er mis is goed wordt opgebouwd en de uitwerking daarna getuigt van een goed schrijversschap.
(Wim Krings)

jij kwam bij ons signeren en vertelde over je nieuwe start bij Lemniscaat en over hoe je jezelf eigenlijk opnieuw wilde uitvinden en ontdekken als schrijver. Ik vond dat zo moedig en knap dat ik je eerste boek bij Lemniscaat, je kindje, heb gekocht. Ik vind het een prachtig boek! Ik heb het met ontzettend veel plezier gelezen. Het verhaal is spannend, origineel en fijn geschreven. De broeierigheid van Spanje, de koude nuchterheid van Nederland, je maakt het zo beeldend. En dan die pijnlijke situatie tussen twee snel opgroeiende pubers. Wat een enorme ontwikkeling maken die twee meiden door in het boek! Van kinderen naar jong-volwassenen.De dagboek-fragmenten zijn prachtig… En de titel van het boek vind ik brilliant. Het verklapt niets over de inhoud, maar zegt alles over het boek als je het eenmaal hebt gelezen… Ik zal het boek veel aanbevelen!
(Nathalie Mees, Selexyz Verwijs)

Ik heb je boek vannacht in een ruk uitgelezen op het estación de autobuses in Madrid en het heeft me diep geraakt. Het leest als een tornado, overweldigend als je, je realiseert wat er allemaal voorbij komt, een storm aan beelden, gevoelens en indrukken. En weer dat ironische met een hard randje soms, maar ook zo fijngevoelig. Er waren momenten dat ik de tranen voelde prikken…Geweldig en gedurfd en ja, ik denk dat het hier in Spanje zeker stof zal doen opwaaien.
(Prisca)

Al 3 keer gelezen!! En ik vond het je beste boek tot nu toe!! Het is en superr boek!!! En ik ben nu bezig met de vierde keer.
(Blume, 14 jaar)

Grote thema’s als liefde en vriendschap komen door de heftigheid van Sita’s geheim voor Lot in een ander daglicht te staan. De intense, soms broeierige en later afstandelijke sfeer tussen de beide meisjes wordt telkens trefzeker beschreven. Naarmate het verhaal vordert worden diverse stukken uit het dagboek van Sita geciteerd, waarin haar schokkende geheim expliciet wordt beschreven. Vooral Lot maakt, tot haar eigen verbazing, een duidelijke karakterontwikkeling door, maar het verhaal eindigt bepaald niet in jubelsfeer. Vanaf ca. 13 jaar.
Silvester van der Pol (NBD|Biblion recensie)

I must admit that working on Rosa is wonderful. I enjoy sitting here and losing myself in the book. It is spoiling me for all the other things I have to do to earn money.
Jonathan (de Engelse vertaler)

Een mooi, sfeervol verhaal over vriendschap en het verliezen en herstellen van vertrouwen. Zoals in veel eerder werk van Anna van Praag zijn de thema’s gedurfd en zo ook het geheim in dit boek.
(Seven Days)

Eerlijk en echt
… Het is knap hoe dicht Van Praag bij de gevoelens van de meisjes blijft. Ze maakt er geen chicklit van. De roman komt wat moeizaam op gang – met dank aan de Spaanse idylle, die gelukkig aan het slot wat volwassener en dus kritischer bekeken wordt. Hopelijk is dat geen beletsel om door te lezen want dit boek is eerlijk en echt.
(JM Magazine)

Kom hier Rosa vertelt, geschetst in een prachtig Spaans decor, het verhaal over twee opgroeiende pubermeisjes en hun hechte vriendschap. Die soms wringt, die moeilijk is, maar die altijd blijft trekken. En als het moment komt dat het afscheid onvermijdelijk lijkt, wat is er dan nog over van hun hechte band?
(Marlous Flier, Limburgs Dagblad)