De eerste reacties op Noorderlicht

Spread in Parool: https://www.parool.nl/kunst-media/hoe-anna-van-praags-moeder-bepalend-was-voor-haar-jeugdroman-noorderlicht~b2b56ad5/

Of bekijk de spread in Parool als pdf.

Aandoenlijk, liefdevol, een beetje triestig, maar steeds warm: ‘Noorderlicht’ is het allemaal. Anna van Praag schreef een jeugdroman over een uitje naar een Waddeneiland dat zoveel liever het zien van het Noorderlicht was geweest. Maar ja: family troubles, je kent ze.
Een vader met een wollen trui en een groot hart voor de natuur, een moeder die zich wil ontvouwen en liever bij de paarden is – en dochterlief die er opgroeiend en zich losmakend ontzettend tussenin zit: balend, begripvol, wegdromend.
Wat kan Anna van Praag dat goed: je laten méévoelen, met elk van hen. Je laten hopen dat het op een bepaalde manier goedkomt (op een realistische manier, niet te rooskleurig). Terwijl je ook zo goed snapt dat het soms gewoon echt niet gaat – maar de poging er wat van te maken wél barst van de liefde.
Een boek met fijne zinnen, dat zindert. Van puberen, ontdekken, je afzetten en elkaar vinden – ergens in dat warme midden 🌊✨
VlogmeisjeGalore

Een bijzondere jeugdroman met een enorme spanningsopbouw en personages die je écht leert kennen, maar die ook mysterieus blijven tot het eind. Het boek is prachtig vormgegeven, het oog op de voorkant met het noorderlicht erin: beiden komen terug in het verhaal. Het mooist vind ik hoe het sprookje van de sneeuwkoningin (H.C. Andersen) op ingenieuze wijze in het verhaal verweven is.
Wijs met taal

Wat heeft ze er een fééstje van gemaakt..! ♥️ Schrijven, met een bakfiets rondrijden en volop stralen, ze kan het allemaal 💫 Hulde aan deze prachtige vrouw en schrijver – en een dikke h o e r a ! voor haar warme, liefdevolle boek ‘Noorderlicht’
De kinderboekwinkel

Hier een razendenthousiaste dochter die elke keer griezelend – of verontwaardigd – of verrast – kwam vertellen wat er nu weer was gebeurd. Je hebt er een enorme fan bij! Kom hier Rosa en Een heel bijzonder meisje liggen nu voor haar klaar…

Het verhaal past helemaal in de tijd van nu maar is tegelijk van alle tijden. Soms laten ouders ongewild maar pijnlijk hun kinderen in de kou staan.
Cultuurkrant

Door die moeder achtervolgt dit verhaal mij in mijn dromen.

Ik heb vorig weekend Anna’s boek verslonden en vond het zó mooi, zo compleet. Denk er nog elke dag aan.

Spannend ontroerend actueel. Geen kinderachtig boek, echt heel mooi geschreven. Van 12 tot 112
Margreet de Haan bij omroep Zeeland

Een jeugdroman over opgroeien. Ive heeft ontdekt dat ze niet langer voor de volle 100% kan rekenen op haar ouders, misschien wat vroeger dan in een gelukkiger situatie het geval zou zijn. Ze vormen niet langer een drie-eenheid, dus moet ze haar eigen keuzes maken. Dat meisje, Evi,  dat ineens opgedoken is, en die visser, Stanley, vormen onderdeel van dit proces.
Zij zijn ook het enigszins magische tintje dat het verhaal heeft, en waar we als lezer geen uitsluitsel over krijgen. Niet dat niets uitmaakt, de thematiek is duidelijk.
Anna van Praag vertelt een goed verhaal, zonder het er dik boven op te leggen zullen de jongeren die dit lezen aan kunnen voelen wat er met Ive aan de hand is. Psychologisch gezien dus. En je zou het bijna vergeten, maar er nog een thema: het klimaat, de opwarming van de aarde, het uitsterven van dieren.
Leestafel

Noorderlicht doet denken aan de boeken van Anna Woltz en Enne Koens waarin de hoofdpersonen andere kinderen leren kennen en in bijzondere omstandigheden terecht komen. Vaak op het randje van geloofwaardig wat het juist zo prettig maakt… een verhaal over elkaar willen en kunnen begrijpen en over nabijheid en afstand. Maar vooral over de angst om het vertrouwde te verliezen. Bij Ive slaat de paniek toe omdat het veilige gezinsleven op het spel staat. Als Van Praag dat beklemmender en invoelbaarder had gemaakt, was Noorderlicht een stuk interessanter geweest.
Jaapleest

Het fijne is dat je nergens teveel nadruk op legt, dat alles genuanceerd blijft, dat iedereen en alles nog alle kanten op kan. En dan is het ook nog heel liefdevol.

Toen ik net het boek Noorderlicht uit had was mijn eerste impuls weglopen. Ik had een onbevredigd gevoel en een wat wrange nasmaak. Ik had wat meer een thriller verwacht met misschien wel bovennatuurlijke elementen. Mijn fout misschien want ik lees tegenwoordig minimaal de omslag. Zo blijven boeken mij verrassen. En zo ook dit boek. Ik ben toch teruggekomen naar mijn leeservaring want waarom voelde ik mij zo? En waar gaat het verhaal nou echt over? Ik begin te beseffen dat het een ontzettend gelaagd boek is. En dat betekent dat er voor iedereen wel één of meerdere laagjes passend kunnen zijn.
Stoer leesvoer
Laat ik beginnen met zeggen dat ik erg gecharmeerd ben van Anna’s manier van schrijven. De grote hoeveelheid dialogen maakt het boek erg dynamisch. Het ritme en taalgebruik zijn kloppend en uitnodigend. Je gaat makkelijk door het boek heen. Het plot sprak me echter wat minder aan. Ik kan me voorstellen dat de schrijver het bewust vaag heeft gehouden, hoe het nu zit met de dromen. Zelf had ik liever iets meer opheldering op duidelijkheid gewild. Het plot wordt voor mij nu een klein beetje té wazig. Er is een duidelijke verhaallijn over de relatie tussen Ive en haar ouders, en tussen haar ouders onderling.
De onverklaarbare gebeurtenissen haalden voor mij wat van de kracht weg. Terwijl het op zichzelf mooie en waarschijnlijk ook herkenbare onderwerpen zijn; loslaten, jezelf vinden, jezelf worden, liefde voor jezelf en voor de mensen om je heen. Misschien is het ook een kwestie van smaak. Ive voelt zich natuurlijk ook wazig, kan haar leven ook niet helemaal plaatsen. Dus als Anna dat gevoel heeft willen over brengen, is ze daar zeker in geslaagd!
Ik denk dat Noorderlicht typisch zo’n boek is waar je van houdt, of waar je niet zoveel mee hebt.
Leestafel
En het fijne is dat je nergens teveel nadruk op legt, dat alles genuanceerd blijft, dat iedereen en alles nog alle kanten op kan.

Onderweg naar een vakantie met haar ouders op een druilerig eiland krijgen Ive en haar vader een ongeluk met de auto. Ze kunnen hun reis verder zetten en Ive ontmoet Evi. Een ondernemend en doortastend meisje dat de vakantie een stuk spannender maakt. Want haar ouders zijn toch maar enkel met zichzelf bezig. Maar Ive heeft last van vreemde dagdromen na het ongeluk. Wat is er aan de hand?
Dit boek bevat een erg gelaagd verhaal. Het vraagt wel heel wat leeservaring van de lezer om alle facetten van het verhaal goed te vatten. Het fragment uit het spookje vooraan in het boek staat er niet voor niets. Maar dat wordt pas veel later duidelijk. Er heerst een wat sombere sfeer in het verhaal. Niet in het minst omdat het weer al even somber en nat is.
Het verhaal draait eigenlijk rond de relatie tussen Ives ouders die worstelen met hun houding tegenover elkaar. Ives vader wil niets liever dan dat alles vrolijk en opgewekt blijft. Hij houdt vast aan zijn herinneringen over hoe de relatie met zijn vrouw vroeger was. Terwijl Ives moeder een andere weg wil inslaan. Ive zit daartussen gewrongen en enkel met de ideeën van de stoere Evi weet ze zich staande te houden. Maar wie Evi eigenlijk is, beseft enkel de aandachtige lezer.
Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Ive, in de ik-vorm. De lezer kijkt dus mee naar de gebeurtenissen door de ogen van Ive. Hoe zij de dingen ervaart, wat ze denkt, wat ze droomt en hoe ze reageert op de andere personages.
Het verhaal kent een open einde al kan de lezer wel vermoeden hoe het verder verloopt.
Een bijzonder verhaal over gezinsrelaties en hoe de betrokken personages daarop reageren.
PLUIZUIT Belgie

Net Noorderlicht uitgelezen, op Terschelling maar liefst. Wil je even zeggen dat ik het prachtig vond! Eilandgroet Inge Besaris