‘Er vertrok net een keurige oma met Kom hier Rosa voor haar kleinkind van vijftien. Ik dacht wel even: o jee.’ Zelfs kinderboeken-Rietje maakt zich zorgen om het tere kinderzieltjein relatie tot mijn boeken. Maar het echte leven is veel wreder (lees verder).
Lees verderCategorie: Verhalen van de berg
Piemels in azijn!
Elegantie. Of misschien tuttigheid. Na een paar jaar op de berg begin ik steeds meer details te zien van wat de Spaanse meisjes en vrouwen onderscheidt van de Nederlandse. (lees verder)
Lees verderDe lekkerste geur van de wereld
Ze mogen niet zomaar verdwijnen, de boekwinkels. Donner niet en Scheltema niet – wat nou Polare?- en Rietje’s kinderboekwinkel al helemaal niet. Dan raak ik mijn basis kwijt. (lees verder)
Lees verderChaia mijn hartje
‘Krijg ik een blog op mijn verjaardag?’ vroeg je. Nu schrijf ik niet op bestelling maar voor deze keer maak ik graag een uitzondering. (lees verder)
Lees verderSchool from hell
‘Verneder je! Weet je niet dat je maar een afvalemmer bent?’
Ik rijd regelmatig langs een imposante school waar ze deze opvoedkundige voltreffer hoog in het vaandel hebben staan. Die school geldt hier in de buurt als een van de allerbeste. (lees verder)
Blije koning
Zijn er echt mensen die rustig kabbelende levens leiden waarin nooit iets gebeurt? Zelfs op mijn privé-berg is altijd van alles aan de hand… maar vandaag heb ik even geen zin in om dramatische verhalen te vertellen. (lees verder)
Lees verderCut
‘Maar de stroom blijft het wonderbaarlijk goed doen,’ zeg ik tegen mijn oudste dochter.
Ze kijkt me geschokt aan. ‘Mam, klop af! KLOP AF!’ (lees verder)
Blij met zigeuners
‘Mama, wat is schizofreen?’ legde ik kennelijk wat erg simpel en sensatie-achtig uit, want de reactie was ‘cool, ik wil later wel een schizofrene man.’
Nou ja, zelf heb ik ook twee totaal verschillende verschijningsvormen, met bijbehorende garderobes. (lees verder)
Ha, ik heb een fonetisch brein
Het komt vast door mijn moeder maar mijn grootste angst is om jong dement te worden – afkloppen, afkloppen… (lees verder)
Lees verderGips en taartjes
‘Ik zit zo lekker sereen te schrijven,’ had ik net gemaild. Toen ging de telefoon en hoorde ik mijn kind huilen. Op een manier waarvan je meteen weet: dit is niet goed. (lees verder)
Lees verder