Anna van Praag

Met Pasen belde ik even met Maria, mijn moeder.

Jaha jongeren lezen niet.

n 2010 opende ik een deur. Daarachter: café De Wereld.

Ik ga denk ik nog heel veel trouwblogjes schrijven. Dat hoort ook bij de voorpret.

Ik wou zo graag dat ik een tijger was.

Ik kreeg een brief van mezelf. Vijf jaar geleden geschreven.

Ik viel. Ik stond op. Mijn brein gaf keurig afgemeten brokjes informatie door: Die Hand. Niet Goed. Mijn ogen signaleerden een beeld uit een horrorfilm, dus zo sloeg ik het ook op. Die Hand.

Vroeger had ik een bakker die DVD’s verkocht.

Ik zat naast mijn jongste dochter, zij reed. Op Sky Radio zong Des’ree Life oh Life.

Tsja die Lentekriebels. Als de bloesem aan de bomen komt, weet je altijd: ze komen er weer aan. Hallo broeierige sfeer op scholen.