Roaring twenties 3

Mijn liefste Chaia, je werd geboren bij een blauwe maan en met de helm op. 

Zo iemand heeft volgens de folklore enorm veel geluk. Die zal als soldaat niet gewond raken, als schipper niet verdrinken, die leert vlot op school en heeft meestal bijzondere gaven.

Vloekenman

Je zus was er wel eens jaloers op: hadden we een heksenfeestje bij een echte heks in de Achterhoek, herkende die heks jou, klein als je was, onmiddellijk als haar gelijke. Stiekem willen we  allemaal wel interessant paranormaal begaafd zijn. Maar zo leuk was het niet altijd. De eerste jaren van je leven heb je nonstop nachtmerries gehad, je vader en ik waren iedere nacht met jou in de weer. Die nachtmerries hielden pas op nadat ik een ‘vloekenman’ in Zandvoort had bezocht. Deze man vertelde dat jij alle vloeken en problemen van de mensen om je heen op jouw schouders laadde – en vervolgens dus heel hard gilde. Om hulp eigenlijk. Hij verloste jou van al die vloeken op je kleine schoudertjes, maar zei er ook bij: dit blijft ze doen, dit kind: problemen van anderen proberen over te nemen.
Misschien ben je te lief, kan je simpelweg niet verdragen dat anderen pijn hebben. Hypergevoelig ben je ook natuurlijk, snel overprikkeld. Ook de afgelopen jaren heb je het zwaar gehad, de heks in jou had er haar handen vol aan. Tegelijkertijd heb je ook fantastische jaren achter de rug, omdat je óók ongelooflijk goed bent in vrienden maken, mensen aan je binden. Er wordt altijd onvoorstelbaar veel van jou gehouden. 

Vandaag word je 21, en wil ik je een wens meegeven, van de ene heks naar de andere, of misschien eerder: als de goede fee aan jouw wieg naar volwassenheid. En die wens is dat het je lukt al die prikkels af en toe uit te zetten, het leed van anderen en van jezelf los te laten. Om – zonder stress of verdoving – te kunnen genieten van het kleine en tegelijk zo immens grote nu. 

(ingekorte een aangepaste versie van speech op het 21-diner)