‘Nee, mijn dertienjarige dochter gaat echt niet meer met haar ouders oud en nieuw vieren,’ mailt een Nederlandse vriendin, ‘wij gaan naar een huisje aan zee en zij blijft lekker in Amsterdam chillen met haar vriendinnen.’
Het zijn van die momenten dat je ineens voelt hoe de tijd in Montefrio stil is blijven staan. Geen enkel meisje van dertien zou zonder haar ouders thuisblijven. En chillen? Ze weten niet eens wat het is. Laatst werd ons buurmeisje veertien. Ik ging mijn dochters (alledrie) ophalen van het partijtje. Het was allemaal nog in volle gang. En wat deden die grote Spaanse meiden? Balspelletjes en haasje-over…
Kleine huis
De meisjes hier moeten elke dag meehelpen op het land en in huis. En ook op school lijkt het me strenger. Want: welke juf in Nederland geeft er nog strafregels op? In Dunya;s schooltas vind ik vijftig keer: ‘Ik mag de juf niet storen tijdens de les.’ Ik schrik, maar zelf zit ze er helemaal niet mee.
Het doet me denken aan een verhaal van Chaia, alweer een tijdje geleden: ‘Er had iemand een stinkbom laten ontploffen in de eetzaal. En toen kwam de directeur en gaf hem voor het zicht van de hele school een oorvijg’ Ook daar keken de meiden niet van op, weten zij veel dat zoiets in Nederland een fikse rel zou opleveren. In Montefrio spelen dat soort gevoeligheden niet. Als er hier luizen heersen, krijg je een briefje met het verzoek het haar van je kind wekelijks te wassen met zout en azijn. Dat zal ze leren!
Films, disco’s, hippe winkels… het is hier ver te zoeken.
Maar als ze klaar zijn met het werken, gaan de kinderen het veld in met een bal. Ook de groten. Zelfs nu het kouder wordt en de modder in dikke plakken onder hun schoenen kleeft. En dat heeft absoluut een hoog Kleine huis op de prairie-gehalte.
‘Nee, mijn dertienjarige dochter gaat echt niet meer met haar ouders oud en nieuw vieren,’ mailt een Nederlandse vriendin, ‘wij gaan naar een huisje aan zee en zij blijft lekker in Amsterdam chillen met haar vriendinnen.’
Het zijn van die momenten dat je ineens voelt hoe de tijd in Montefrio stil is blijven staan. Geen enkel meisje van dertien zou zonder haar ouders thuisblijven. En chillen? Ze weten niet eens wat het is. Laatst werd ons buurmeisje veertien. Ik ging mijn dochters (alledrie) ophalen van het partijtje. Het was allemaal nog in volle gang. En wat deden die grote Spaanse meiden? Balspelletjes en haasje-over…
Kind
Chillen in Amsterdam of door de velden rennen in Montefrio. Ik weet werkelijk niet wat leuker is. Alleen dit: ondanks het harde werken, kan je als kind hier langer kind blijven.
En dan komt dat chillen later wel.
