Spanje is minder ontwikkeld dan Nederland en Zuid-Spanje is het ergst: een soort olijvenoerwoud. De kinderen in Andalucia missen daardoor een bepaalde aansluiting met de wereld. Dus geven we ze allemaal een gratis computer.
Wat hiervan is waar? In ieder geval het laatste. Alle kinderen van de hoogste twee klassen van de basisscholen in heel Andalucia krijgen vandaag een gratis laptop van de regering. Dus ook onze Chaia. Dat wij hier thuis twee vaste computers en drie laptops hebben, doet niet ter zake. Weken is hier naar toegeleefd, brieven van de schooldirecteur en alles, en vandaag is het zover: de ouders mogen de computers ophalen. Zelfs Chaia doet hysterisch opgewonden alsof ze nog nooit eerder een laptop in handen heeft gehad.
Galopperende oma's
Het theaterzaaltje van de school puilt uit. Oma’s, opa’s, tantes, ooms, broers en zussen, iedereen is gekomen. In de verte demonstreert de directeur mompelend de aan/uitknop van de betreffende laptop. Hij is groen, zie ik, de kleur van Andalucia, en er hoort een rolkoffertje bij.
En dan is het zover. Voor ik begrijp wat er gebeurt, begint het grote rennen. De Dwaze Dagen bij de Bijenkorf zijn er niks bij. Oma’s, opa’s, tantes etcetera, iedereen galoppeert, draaft naar de klas van het kind waar de computer klaar staat. Her en der vallen mensen, huilen kinderen, ergens ontstaat een soort opstootje.
‘Er is toch gewoon voor ieder kind een computer?’ vraag ik verward, maar Chaia staat al aan mijn arm te trekken. ‘Mama, kom nou!’ Overal lopen inmiddels kinderen met groene computertjes, naarstig zoekend naar het internet (wat natuurlijk niet zomaar in de lucht zweeft daar op school, maar dat begrijpt dan weer bijna niemand).
Spanje is minder ontwikkeld dan Nederland en Zuid-Spanje is het ergst: een soort olijvenoerwoud. De kinderen in Andalucia missen daardoor een bepaalde aansluiting met de wereld. Dus geven we ze allemaal een gratis computer.
Wat hiervan is waar? In ieder geval het laatste. Alle kinderen van de hoogste twee klassen van de basisscholen in heel Andalucia krijgen vandaag een gratis laptop van de regering. Dus ook onze Chaia. Dat wij hier thuis twee vaste computers en drie laptops hebben, doet niet ter zake. Weken is hier naar toegeleefd, brieven van de schooldirecteur en alles, en vandaag is het zover: de ouders mogen de computers ophalen. Zelfs Chaia doet hysterisch opgewonden alsof ze nog nooit eerder een laptop in handen heeft gehad.
Stewardess
Dus nu heeft Chaia een kleine groene laptop. Er zit een onmogelijk tekstverwerkingprogramma op dat niet compatible is met word, heb ik alweer gezien. En internet via de wifi gaat een stuk trager dan op de andere computers hier in huis. Maar de spelletjes die erop zitten, zijn leuk, begrijp ik. Plus: dat koffertje. Het heeft wieltjes en ritsjes, een computervak uiteraard, en zelfs een eigen opvouwbaar regenjasje in weer een ander vak. Bijna alle kinderen van de hoogste klassen gebruiken het computerkoffertje nu als schooltas. En dus trippelt ook Chaia voortaan elke ochtend naar de schoolbus met een knalgroen stewardessenkoffertje achter zich aan. Haar mooie oililyschooltas ligt werkeloos in een hoek, net als de groene laptop. Maar dat koffertje is inderdaad prachtig!
