Creatief strijken

Ik heb een echte numerologe op de patio. Mijn lieve vriendin Astrid kan iemands levensloop, innerlijke drijfveren en nog veel meer voorspellen aan de hand van ingewikkelde rekensommetjes met geboortedata. Ze geeft de ene seance na de andere.

Eerst komen mijn dochters en hun vriendinnen. In de stralende zon vertelt Astrid waar ze goed in zijn, wat hun ‘struikelblokken’  zijn in het leven en combineert al die kennis vervolgens soepel met haar eigen theorieën over reïncarnatie. De meisjes raken helemaal in haar ban – vooral als blijkt dat Astrid ook de verschillende cijfers met elkaar kan combineren en zo kan vertellen hoe hecht of ingewikkeld hun vriendschappen zijn. Ik luister gefascineerd mee. Zo steek ik nog eens wat op over mijn dochters. ‘Jij bent een en al liefheid en kracht,’  zegt ze over de een. Of: ‘Jij zal altijd geleid worden door het kind in jezelf.’ Astrid is altijd zo vrolijk en charmant, alleen al daarom is het een plezier om in haar buurt te zijn. Ze maakt iedereen blij met zichzelf.

Zangeres

De roem van Astrid verspreidt zich voorbij de grenzen van de patio. Ook omdat ze Nederlands is maar toch Spaans spreekt en ook nog eens een echte zangeres is. Die middag zit er een buurvrouw bij ons aan de houten tafel. Ze heeft een schaal slagroomkoekjes meegenomen en wil graag ‘las cifras’ weten. Astrid, stralend en onvermoeibaar, met inmiddels een licht verbrande neus, begint weer te rekenen. En ontdekt onmiddellijk een ingewikkelde jeugd en te grote verantwoordelijkheden. De buurvrouw knikt, ja alles is waar. Even lijkt het zelfs alsof ze zal gaan huilen en Astrid haast zich om in al die getallenreeksen ook een paar lichtpuntjes op te sporen.
Meteen ontdekt ze iets. ‘Ik zie hier mooie cijfers bij je werk staan. Daar ben je heel creatief in. Ik weet natuurlijk niet precies wat je doet…’
‘Ik strijk,‘  zegt de buurvrouw vriendelijk. Want ja, ze staat in de kleine kledingfabriek van Montefrio, de hele dag door fabriekskleding mooi te maken voor de winkels.
‘Je strijkt?’ Even is zelfs Astrid haar tekst kwijt. Dan lacht ze alweer en zegt (innig gemeend, want zo is Astrid): ‘Dan doe je dat strijken dus heel creatief!’