Vies! Heel vies!

Ik ben een omgekeerde Assepoester. En daar komen soms enorm ranzige dingen van.
Asspoester mag niet naar het bal of de prins en alle andere leuke dingen en stort zich dan maar vol hartstocht op het huishouden. Die kan zelfs een erwtje uit de as oppoetsen tot het glanst en je het zo op wilt eten. Ik daarentegen…
Ik ben nu even terug op de berg in Spanje waar ik meteen verdrink in dingen die allemaal nog moeten voor de kinderboekenweek. Een enorm ingewikkeld reisschema maken, over hoe je van Joure naar Emmen komt bijvoorbeeld. Een column schrijven en eigenlijk ook nog een LINDA-stuk waar ik gruwelijk in ben vastgelopen. Daarnaast probeer ik dan een huishouden te runnen – of te doen alsof. En de Franse slag leidt tot beestjes. Maar niet van die gezellige Assepoester-vogeltjes.

Beestjes

Koken met mieren doe ik bijvoorbeeld al tijden, dat went snel. Maar die vliegende motjess in al mijn keukenkasten? Ik heb ze lang proberen weg te denken, maar daar worden het alleen maar meer van. Inmiddels moet ik ze niet alleen uit de rijst maar ook uit de bloem en zelfs de koffie vissen. Een beetje huisvrouw had natuurlijk allang alle kasten leeggehaald en de aangebroken verpakkingen weg, kortom het probleem rigoreus aangepakt.
Zelfs mijn man, die ook eindelijk weer thuis is, is er een stuk beter in dan ik. Uitgeput en met een driedubbele jetlag begint hij onmiddellijk de keukenvloer te dweilen en alle vieze theedoeken (die inderdaad een beetje stijvig zijn) te wassen. En terwijl hij met de vuiniszak (inderdaad erg vol en stinkend) naar buiten loopt, ruimt hij meteen alle plantenpotten op die ineens zijn omgewaaid. Die aarde overal op de grond had ik heus wel gezien natuurlijk, maar op zo’n halfslachtige manier: zonder er conclusies aan te verbinden.

Toilettas

Even later staat Ilco zijn toilettas uit te soppen, echt waar. ‘Die was na ruim drie weken best een beetje stoffig geworden en nu is hij weer helemaal klaar voor de volgende reis,’  zegt hij blij.
Ik durf jullie amper te vertellen wat er met mijn eigen toilettas was gebeurd. Na Indonesie had ik die ongesopt in een kastje gegooid en toen ik naar Nederland ging zag ik pas hoe vol hij was met lege shampooflesjes, ontplofte kralenkettingen en opgestifte lippenstiften. Ik kieperde hem om boven de badkamervloer en kijk… daar kwam zomaar een lange dunne worm tevoorschijn. Hij leefde nog.