Een mooie gedachte

Wat is mijn leven toch glamourvol! Ik schrijf dit stukje liggend op een 7persoonsbed, omringd door spotlights en camera’s.

Met de meisjes in Nederland verloopt volgens een enorm ingewikkeld spoorboekje. Letterlijk. Ik loop rond met moeilijke schema’s waar iedereen uithangt en hoe ze er moet komen, en probeer tussendoor zelf snel ook nog zoveel mogelijk uit een weekje Nederland te slepen. Vanaf het moment dat we aankomen, rent iedereen een andere kant op. Opa’s, oma’s, vriendinnen, sinterklaas… Iedereen heeft haar eigen strakke planning en af en toe komen we elkaar tegen. Zoals vandaag, bij een fotoshoot voor een reportage over ‘moeders met lef’ (wat dat ook mag betekenen).

Popsterren

‘Heb een mooie gedachte!’  Dat roept de fotografe steeds als ze wil afdrukken.
De bedoeling is dat we worden gefotografeerd in een ‘huiselijke sfeer’; gelukkig hebben we ons home away from home: het Lloyd hotel. Daar mogen we van directeur Piet (de liefste hoteldirecteur van de wereld)  in de mooiste kamers, waar vleugels staan waar beroemde popsterren op gespeeld hebben, geweldige boeketten verse bloemen, en die enorme bedden dus. Laptops en ipads erbij, en keihard Shakira op.
De meisjes zijn vrij blasé binnengekomen. Moe, nu al, en vol van hun vriendinnen waar ze eigenlijk meteen weer naar toe willen. En dan moeten ze figureren in iets van hun moeder…
Maar algauw raken ze helemaal in de ban van het poseren in de fijne ruimtes. En van die ‘mooie gedachte’ natuurlijk. Ik schat dat de fotografe toch zeker tweehonderd foto’s maakt in twee uur – hoe enorm veel mooie gedachtes zijn dat?
Zelfs Dunya, die in het begin voornamelijk ligt te slapen in al die bedden, wordt er helemaal wild en levenslustig van. En ikzelf natuurlijk ook.
Enorm vrolijk vervolgen wij onze weg.