Buiten slapen

Ik ga jullie -harde werkers in noordelijke landen-  even heel jaloers maken, sorry.
Het is nu al maanden zo heet dat we de matrassen naar de veranda hebben gesleept. Buiten slapen. Een tweewoordenzin waar je blij van wordt.

Vallendesterrentellend

Middenin de nacht koelt het eindelijk af. En dan zijn ook de sterren op hun mooist. Zuid Spanje is een van de beste plekken van Europa om sterrenluchten te zien en hier op ons bergje is geen enkele lichtvervuiling. Dus kan je sterrentellend in slaap vallen. Of nog gaver: vallendesterrentellend. Soms hebben ze van die eindeloos lange staarten die door de bespikkelde lucht klieven. Als alle wensen die ik inmiddels heb gedaan worden vervuld, hebben ze zolangzamerhand een dagtaak daarboven.
Vannacht werd ik wakker van een heel raar beest op de campo. Een safari-achtig geluid, geen wilde hond of kat, geen pauw (ja, er leeft hier ergens een pauw). Eigenlijk klonk het nog het meest als een gillende vrouw – alleen hoorde je meteen dat het geen gillende vrouw was, om te beginnen door hoe het geluid zich verplaatste: van heel dichtbij, beneden bij de veranda, naar heel snel een kilometer verderop vanwaar het galmde in de klankkast van het dal. Ik deed een seconde mijn ogen open. En precies in die seconde schoot er weer zo’n megaster door de lucht. Toen viel ik weer in slaap.

Blij dromen

Sterren tellen. Nog zo’n fijne tweewoordenzin die helemaal af is. Het doet me denken aan een fantasiespel dat de meiden jaren geleden hadden, dat heette: blij dromen. Wat nou haiku, wat nou elfje? Soms zeggen twee woorden alles al. Taart eten. Brood bakken.  Chocola smelten. Babypoesjes knuffelen. Veldbloemen plukken.
Het kan ook met een bijwoord, net als ‘blij dromen’. Kijk maar: Wild zoenen. Zachtjes huilen. Droomloos slapen. Stiekem lachen. Schaamteloos genieten.