I had a farm

I had a farm in Africa. Als Karen Blixen dat zegt klinkt het stoer en mysterieus. Maar misschien komt dat door de verleden tijd.
Wij hebben dus nog steeds een cortijo in Andalusië.

Met deze woorden begint het prachtige boek Out of Africa: ‘I had a farm in Africa at the foot of the Ngong Hills. The Equator runs across these highlands, a hundred miles to the north, and the farm lay at an altitude of over six thousand feet. In the day-time you felt that you had got high up; near to the sun, but the early mornings and evenings were limpid and restful, and the nights were cold.’
Mijn oudste dochter kent het citaat uit haar hoofd, het heeft absoluut iets hypnotiserend. Precies zo zou je kunnen praten over ons Spaanse huis. … bovenop een kleine berg, omringd door een zee van olijfbomen, in het zuidelijkste en rafeligste hoekje van Europa. Overdag is de hemel blauw en de lucht tintelfris. ‘ s Nachts  kan je er slapen onder een eindeloze sterrendeken. Het is er zo stil dat je ze kunt horen vallen, soms met tientallen tegelijk.

Romantisch

Huizen in Zuid Spanje staan per definitie lang te koop. Zeker huizen die niet middenin een stadje staan. Spanjaarden willen op loopafstand van de supermarkt wonen. Hun huis moet bovendien niet te groot zijn, zodat er maar in 1 kamer de kachel hoeft te branden. En oude huizen vinden ze wel mooi maar niet praktisch. Een klassieke boerenkeuken met veel hout en steen zoals bij ons doet ze gruwen, waar zijn de formica aanrechtbladen en kastdeurtjes?
Kortom, ons huis moet worden gekocht door buitenlanders, waarschijnlijk romantische types uit Nederland, Engeland, België of Zweden die er weer een bed & breakfast van willen maken.
Die mensen zijn er natuurlijk. Alleen, geen idee hoe ze bereiken. Jullie? Ik loof bij deze een beloning uit voor de gouden tip!

Tostada con tomate

Het is niet zo dat we in de problemen zitten door dat huis in Spanje naast ons Nederlandse huis. We wisten dat het lang zou duren om het te verkopen, er wordt goed voor gezorgd, we verhuren het af en toe. Natuurlijk komt de ware op een gegeven moment wel voorbij: de koper die valt als een blok voor dit droomhuis, precies zoals wij er ook voor zijn gevallen, ooit.
Maar inmiddels heb ik er in mijn hoofd last van. Spanje was een wonderbaarlijke, fantastische periode in mijn leven, maar het is voorbij. Zo voorbij zelfs dat het idee dat de middelste dochter op dit moment rondloopt door ons oude stadje, logerend bij haar vriendinnen, me slechts vervult met verbazing. Het bestaat nog steeds, Montefrio! Alles is er nog gewoon en Chaia is erbij. Gaat naar de dorpsfeestjes, zoent met alle oma’s en ontbijt met tostada con tomate. Ikzelf voel vooralsnog geen aandrang om even terug te keren. Dat gaat wel komen, maar daarvoor moet ik eerst nog wat draadjes doorknippen. Zoals dat huis verkopen.
Zodat ik af en toe melancholisch en sentimenteel kan verzuchten: I had a farm in Andalusia…

http://www.granadacountryproperties.com/home/properties/property/748-casa-africa-montefrio