Het verhaal van Guus en Gerda

Ooit was ik een heel feministisch meisje. Ik had een ‘vrouwenoverleg’ opgericht op mijn vijftiende en daar kwamen we met wat linkse vriendinnetjes bijeen om te praten over de derde feministische golf en onze rol daarin.

Ongetwijfeld had ik dat clubje ook gestart om indruk te maken op mijn idealistische vriendje, maar ik voelde me wel degelijk verbonden met de vrouwenstrijd. Was voorvechtster van het vrouwenkiesrecht Suze Groeneweg niet een heuse nicht van mijn moeder? Was mijn bloedeigen grootvader niet gepromoveerd op oerfeministe Henriette Roland Holst?
Het gekke was: toen er zich echt iets belangrijks voordeed, zag ik het niet.

Matrasje

Er was indertijd een vrij onaantrekkelijk stelletje in onze gelederen. Hij was intens nerd voordat de nerd hip werd en zij was…. nou ja, gewoon heel onappetijtelijk en ook nog eens bloedonzeker. Des te fijner dat Guus voor Gerda had gekozen.
Ze waren al wat ouder en ze woonden ook al samen. En op een keer liet Gerda zich ontvallen dat ze die nacht weer eens op het matrasje naast het bed had moeten slapen. ‘Waarom dan Gerda?’  vroegen wij en ze antwoordde ernstig: ‘Nou, dat is altijd als ik ongesteld ben. Dan kan ik natuurlijk geen seks hebben met Guus. Maar als ik dan toch naast hem in ons grote bed lig, is dat te moeilijk voor hem.’
Haar opmerking zorgde, naar ik me herinner, vooral voor veel hilariteit. Die stoute Guus! Die vieze Gerda! Dat beeld van dikke bloedende Gerda op een matje op de grond als een hond naast het bed! Er was geloof ik één wijze oudere feministe die met Gerda een gesprek begon over menstruatie en seks en hoe dat te combineren.

Zeghet

Waarom vertel ik dit? Ik moest eraan denken in de hele #zeghet discussie die nu over Internet waart. Collega Maartje Luif schreef er een ontstellend eerlijk blog over. Ik ga dat niet ook doen, maar ik zou het wel kunnen. Ondanks grote woorden als zelfbeschikkingsrecht van vrouwen was ikzelf als meisje geneigd zo’n rare Guus gelijk te geven en daardoor mannen te zien als…. ja wat, eigenlijk? Aliens die je hun diepere driften maar een beetje moet vergeven en dat je daar als toevallig passerende vrouw mild en respectvol mee om dient te gaan? En er zelfs maar een beetje in mee dient te gaan? Waarom zei toen niemand: ‘Laat die Guus zelf maar een weekje per maand op de grond gaan slapen met al zijn zieligheid?’ Waarom vond ik toen Gerda sneu en Guus eigenlijk best wel grappig?
Ik heb het stuk van Maartje aan mijn dochters laten lezen, die allebei reageerden met: ‘Maar dat zou mij nooit overkomen.’
Dat kan. Misschien zijn de meiden van nu mondiger dan hun moeders, misschien zijn de role models van deze tijd slimmer. Henriette Roland Holst kwam amper toe aan praten over seksualiteit. Vergelijk haar met iemand als Beyonce die een en al seks is en tegelijkertijd Jay Z met al zijn machismo keihard uitlacht als dat ten koste gaat van haarzelf. Tenminste dat denk ik. Dat hoop ik.

http://maartjeluif.com/2015/zeghet-omdat-het-nodig-is