Zwalkend

‘Mama, als jij fietst ben je een soort zwalkend nijlpaard.’

Mijn stad, mijn warme deken. Zo vaak fiets ik er niet doorheen deze dagen, of nouja eigenlijk best vaak, altijd met haast maar altijd intens kijkend.

Fietspont

Je moet misschien heel lang heimwee gehad hebben om niet luid te vloeken tegen de krioelende toeristen die hun domme voetjes op het fietspad of midden op de straat zetten. ‘Pas op,’ roep ik zachtjes, niemand die me verstaat. Ik heb geen bel, mijn fiets is oud en verroest. Ik kocht hem meer dan tien jaar geleden, glanzend lichtblauw. Pal daarna gingen we in een Landrover wonen en daarna op een berg. Al die tijd en overal die fiets meegesleept. Daar stond hij op de patio in Andalusia te wachten en te wachten, alleen mountainbikes konden daar een beetje vooruit komen in de campo. Heen en terug in de grote verhuisauto.
Inmiddels was er in Amsterdam iets veranderd, er waren fietsponten gekomen en nette fietsenstallingen die altijd te vol staan. Ik moest mijn vrolijke bravoure bekopen met een door de gemeente ingepikte fiets laatst. Niet netjes in de rekken, huppekee weg. Voor twee tientjes kwamen ze hem vervolgens met een grote fietsenauto ook weer bij me thuis bezorgen. Merk? Geen idee, volgens mij van de Gamma of zoiets raars. Oud, verroest, en veel te laag.

Zomerbui

Altijd volgeladen met duizend boodschappen voor de herberg, krakend en met een wonderlijk soort slinger in het voorwiel of misschien is het de as. En dat hij laatst op het sluisje om de hoek in duizend stukjes uit elkaar viel, het wiel scheurde er uit zichzelf vandoor. Maar niet het water in! De fietsenmaker is mijn vriend. Regen vind ik niet erg, de tegenwind bij het IJ bijna altijd fijn. Over de grachten brengt mijn fiets me, laatst zelfs helemaal langs de Amstel naar Amstelveen dwars door de grootste zomerbui ever. En gisteren nog onder het Rijksmuseum, tussen de toeristen door die allemaal net als ik betoverd werden door de muzikanten die een of ander vioolconcert stonden te spelen.
Ik zeil er langs. Een nijlpaard is sloom, maar je moet toch je tentje niet in zijn weg hebben, dat bedoelt mijn dochter, zo’n nijlpaard gaat gewoon overal dwars doorheen.