Het beste bal

Dubbel Cinderella. Niet heel veel mensen -denk ik- mogen naar het boekenbal én naar het filmbal.

Naar het filmbal in EYE kon ik natuurlijk doordat ik er nu een klusje doe: de communicatie voor het filmprogramma Cinema Erotica.

Prins

Het boekenbal was meer een show met acts en filmpjes en zelfs een presentator. Het filmbal dreef op een simpeler concept: goede deejay, goede band, rauwe hammen en mooie kazen – en dresscode rood. En dat dan in de glazen ruimte van EYE, een soort reusachtige schuin aflopende balzaal.
Er waren zoveel mensen! En vooral zoveel mensen die ik heel vaag kende. Misschien omdat ik vroeger ooit met ze gewerkt heb. Maar vooral omdat ze eigenlijk beroemd zijn, vrees ik. Net als dat ik laatst Sophie Hilbrand tegenkwam in de Appie: voor je het weet heb je ineens ‘Hé hallo’ gezegd op zo’n blij verraste toon. Maar nu kreeg ik een gin tonic van de echte René Mioch.
Gelukkig was Jan er ook, de horrorprins van het bal, dus ik bleef niet helemaal onzichtbaar. We gingen zelfs in de ballenbak voor gevorderden: een ruimte helemaal vol met duizenden rode ballonnen. Helemaal bovenin EYE en met een glazen wand waardoor je al die blije mensen door het rood zag duiken. Het had iets engs en claustrofobisch bij het begin, maar daarna was het louterend en licht, nog nooit door zoveel ballonnen heen gehuppeld.

Dans

Later dansten we nog voor het eerst samen, met door die gigaramen van EYE zicht op het IJ en alle lichtjes van de stad. Het zag er vanaf het water vast ook goed uit en in mijn hoofd suisden de woorden uit een eerdere mail van Mylou: ‘… en dat je nu het leven leidt wat je zolang hebt moeten missen daar onder de Spaanse zon. Onder onverwachte en heftige omstandigheden, dat dan weer wel, maar het is al met al één grote aaneenschakeling van films, premières, etentjes, borrels, en feestjes met dresscode rood…’