Boekenbal

In een stil moment van de nacht krijg ik bezoek bij de kerstboom.

Het zijn de Spirit of Christmas past, de Spirit of Christmas present en de Spirit of Christmas yet to come.

Vissenballen

Ik heb  lekker niet op het geld gelet en gewoon de mooiste kerstboom gekocht bij de kerstman op de hoek. Alle vogeltjes van mijn moeder hangen erin, ik heb ze een paar jaar geleden meegenomen toen ze zelf geen grote boom meer had in het tehuis. De sterke hartjes-kerstballen die onze lieve vrienden meebrachten naar Spanje waar niemand een kerstboom had. De dure vissenballen die ik vorig jaar kreeg van mijn vriendin, toevallig ook vis van sterrenbeeld, met de woorden: ‘Juist vieren, nu!’ Dat was vorig jaar, er is veel tijd verstreken.
In de boom hangen ook nog ballen uit Durgerdam en misschien zelfs van de Brouwersgracht, toen mijn smaak nog heerlijk stijlvast was: alleen blauw, lekker strak. Helaas zijn de kleine ballen met kaarsvet uit mijn ouderlijk huis nu echt gesneuveld, net als de meeste knutselkerstwerkjes van de kinderen, er is er nog eentje. Nieuw: de bal van het beertje in de sok die ik kreeg van de lieve J, door alle drukte een beetje op de achtergrond deze dagen. ‘Ik ook van jou,’ zei ik gisteren door de telefoon. Waarop hij blijmoedig ‘Leuk’ zei – en zo is het.

Belofte

En dan is er nog de kerstbal die ik kreeg van Tsjechische Alice die in mijn straat de mooiste kerstballen van de wereld verkoopt. Ik ken haar nog van mijn studie, na dertig jaar ontmoetten we elkaar opnieuw tussen de kerstballen.
Haar bal is een bal met een belofte. Een boekenbal!
Ja. 2018 wordt het jaar waarin mijn nieuwe boek uitkomt, ik wil het zo graag van de daken schreeuwen. Wat heb ik hard geschreven, dag en nacht bijna. En nu… Nog een weekje, dan mag het embargo eraf.

Dat wens ik jullie ook, lieve lezers van dit blog, dat wens ik jullie met al mijn heksenkracht. Iets nieuws, iets fijns, iets helemaal van jezelf in 2018. En merry Xmas!