Jaaaaaaa!

Hoe iets ineens vleugels kan krijgen.

In het najaar van 2015 zat ik mijn toenmalige uitgeefster in een kroegje bij Rotterdam CS verhit te vertellen over een nieuw idee voor een young adultboek.
“Ik zie het voor me,’ zei de uitgeefster. ‘Nu nog een beetje Anna van Praag-magie overheen.’

Beurs

Ik ging aan de slag. Er stortte nogal wat in om me heen maar ik schreef stug door vanaf het zinkend schip. Vlak voor de zomer had ik een fonkelnieuwe versie af en vroeg ik een beurs aan.
Die zomer bakte ik de laatste taarten van de herberg en had ik wel wat anders aan mijn kop. Maar in het najaar van 2016 vond ik een nieuw huis en lag als gigantisch welkomstcadeau de brief van het Fonds voor de letteren op de trap. Zelden was een werkbeurs beter getimed. Ik zocht mijn verhaal weer op en schreef, aan mijn nieuwe tafel.
Nog weer een jaar later nam ik met pijn in mijn hart afscheid van mijn uitgever. Ik had namelijk Monique gevonden, de beste jeugdredacteur van Nederland, of misschien had mijn boek haar wel gevonden. Haar uitgeverij ontving me met open armen en ineens steeg mijn verhaal naar ongekende hoogte.

Hoera!

Dat stijgen gaat niet zomaar, terwijl ik dit schrijf staat ook versie 6 open op mijn computer, ik ben nog steeds bijna dag en nacht op elk vrij moment aan het schaven.
Maar gisteren viel ook de brochure op de deurmat. IK NOEMDE HET LIEFDE staat gewoon keihard in de voorjaarsaanbieding van uitgeverij Hoogland & Van Klaveren. Dat voelt… als een geboortekaartje.