‘Is er een vrijwilliger in het publiek? U daar? Wilt u even naar voren komen?’
Er zijn mensen die er altijd worden uitgepikt in showachtige situaties. Er zijn zelfs mensen die daar goed in zijn.
Spookverhalen
J was er goed in, dat wist ik nog niet van hem. We liepen door de Amsterdam Dungeons van kamer naar kamer en hij moest met geweren schieten, voor de middeleeuwse rechter komen en aan het schavot. Zo vaak werd hij eruit gepikt dat alle toeristen om ons heen zijn naam scandeerden in de volgende kamer. Daar bleef hij ogenschijnlijk vrij onaangedaan onder.
Het is in die Dungeons met spiegeldoolhoven en tientallen acteurs in middeleeuwse kleren die heel hard schreeuwen. Met oude spookverhalen van Amsterdam en schrikeffecten. En heel veel toeristen dus.
De grote vraag is natuurlijk: hoe waren wij daar beland?
Dat vroeg ik mij ook een paar keer af. Bijvoorbeeld op dat moment dat ik zelf op de brandstapel moest en veranderde in een verkoold lijk. De foto’s die J daar stiekem van maakte getuigen van een intense ongemakkelijkheid.
Maar het was dus voor het eerst in anderhalf jaar dat ik op pad was met zowel jongste dochter als nieuwe vriend, normaal twee werelden die behoorlijk strak van elkaar gescheiden zijn. Dus toen mijn kind heel enthousiast tegen die Dungeonfreaks begon te roepen dat ja mama is een heks, ja pik mama eruit. Toen stapte ik toch wel blij naar voren.
