Ik moest helemaal naar Slotervaart of zoiets. Daar stond zo’n GGD-bus.
Reuze goed hoor, dat bevolkingsonderzoek borstkanker. Maar sexy is anders.
Indringer
Dan zit je daar in zo’n bus gepropt met allemaal middelbare vrouwen met tegenzin. Een vrouw heeft haar middelbare man meegenomen, die voelt als een indringer. Je zit daar al zo onbeschermd. Het enige uitzicht een groot scherm met weetjes: zoveel honderden vrouwen worden gered van de dood door vroegtijdig opsporen, drie (vier? een? nu alweer vergeten) van de tien vrouwen krijgt het. ‘Dat is toch nog best veel,’ constateert de enige man aanwezig. Alle vrouwen zwijgen geïrriteerd, jaha, dat zien wij ook wel.
De ene na de andere vrouw mag weg. Dan ben je zelf aan de beurt.
Uitkleden in zo’n hokje. En dan een lief meisjes dat je in een soort omhelzing neemt. ‘Laat je maar meevoeren, hier tegenaan leunen, beetje scheef hangen, ontspannen, adem in.’ Koud. Au. En dat vier keer. Kleren weer aan. Wachten. Nog meer vrouwen mogen weg. ‘Anna? Sorry, we moeten nog een foto maken.’ Kleren weer uit. Leunen, ontspannen, adem in, koud, au. ’Betekent dit…?’ ‘Gewoon routine.’ Kleren weer aan, weg weg!
Zo kwetsbaar ineens, alles. Gauw een mooi nieuw bloesje kopen.
(Pas gisteren vond ik het beeld bij dit verhaal, in Het Stedelijk Museum. Koekiemonster gevloerd door snoep.)
Één reactie op “Borstenbus”
Hier werkte dit jaar een man in de bus, dat was even slikken. Hij deed het voorzichtiger en geduldiger dan de dame van vorig jaar, die duwde en plette m’n borsten alsof ze er boos op was. Ik hoop dat hij er over 2 jaar weer is. 😉