730, ochtend. Dunya ontbijt en doet haar huiswerk. Ik ontbijt en lees mijn mails.
Ineens blijft mijn aandacht hangen.
Schokkend
‘Dunya, mag ik je een mail voorlezen? Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet.’
‘Ja hoor.’
‘Kom ie. “Beste Anna, ik geef Nederlands aan eersteklassers op het Lyceum in mijn woonplaats.
Uiteraard vind ik het belangrijk dat kinderen lezen en daarom promoot ik dat ook in mijn klassen. Dat betekent voor mezelf dat ik ook jeugdboeken lees zodat ik boeken kan aanraden.
Ik heb met veel plezier ‘Kom hier Rosa’ gelezen. Leuk verhaal over twee meiden en het leest lekker weg. Wat ik wel schokkend vond, was dat Sita een relatie had met de vader van Lot. En niet zozeer de relatie, maar wel de leeftijd van Sita van 14 jaar. Waarom heb je gekozen voor zo’n jonge leeftijd? Een volwassene die een sexuele relatie met een meisje van 14 heeft, is strafbaar en voor mij (tevens moeder van drie dochters) voelt het heel verkeerd. Voor mij is het een reden om je boek niet aan te prijzen in de klas, omdat ik vind dat ik mijn verantwoordelijkheid heb naar ouders en leerlingen toe. Ik wil niet met het vingertje wijzen, maar ik ben oprecht geïnteresseerd in jouw mening.”’
Dunya: ’Wat een stom wijf.’
Ik: ’Hoezo?’
‘Dat ze je boek niet wil aanprijzen.’
‘O ja. Maar verder, jij bent ook veertien en hebt heel recent het boek gelezen. Jij was ook geschokt, toch?’
‘Ja. Maar dat is toch helemaal niet erg?’
