Het onverwachte alles

Dat alles zo fantastisch is. En dat het nergens op slaat.

Het lichtgroen in de stadsparken, iepensneeuw op straat. Je veertienjarige dochter die je mee uit neemt (en de spiegelselfie, alle spiegelselfies, om het vast te leggen). Niet uitgepraat raken met je vrienden, nooit. Fluitenkruid op de route naar Schellingwou. Stomme liedjes zingen op de fiets. De aanraking van je geliefde in het eerste morgenlicht. Zon. Een huis aan de Haarlemmerstraat. Appelbollen bakken en dat er mensen komen die ze allemaal opeten. Je mooiste boek op weg naar de eindredacteur. De pont over het IJ, zeker nu ze steeds op de kade knallen. Het perfecte wijntje op het perfecte moment. Dansen op Gruppo Sportivo. Eindelijk je bed in kruipen als je heel moe bent. Een onverwachte ontmoeting, het onverwachte alles.

En.
De dood van een dierbare familievriendin, veel te jong, veel te onaf. Zelf (even) naar het ziekenhuis moeten. Percentages. Afgronden. Willekeur, eindigheid. Zoveel tijgers in de nacht.

Ik hou zó van het leven, zo griezelig veel van het leven.