Beetje gek

Ik hou echt van mensen, heel erg zelfs.

Ik ga uit, heb vrienden, eet eigenlijk nooit alleen. Ik lul met de winkeliers in de straat en met de daklozen bij de Albert Heijn.

Extravert

Ook in mijn werk is er voortdurend sprake van interactie. Ik sta met gemak voor een klas moeilijke kinderen of op een podium, ik heb geen telefoonangst zoals mijn dochters. Ik bel gewoon naar instanties en ik open blauwe enveloppen voordat ze uit de hand lopen.
Na zes jaar op het platteland wonen met wisselend succes heb ik besloten dat ik extravert ben. Extraverte mensen -check het maar bij de oude psychologen- krijgen energie van gezelschap en door te praten ordenen ze hun gedachten. Zelfs schrijven lukt me beter nu ik mij weer omringd heb door een wereld vol mensen en prikkels.

Dus waarom deed ik wat ik deed???

Schielijk

Er was dat leuke personeelsfeest op het werk, mensen hadden daar ontzettend hun best voor gedaan. Eerst een officieel gedeelte en daarna buiten eten en drinken, met tweehonderd man. Italiaanse taferelen.Ik kwam naar buiten, als een van de eersten. Ik zag al die tafels, al dat eten, al die glazen wijn op bladen en obers klaar voor de start. Er woei een koude wind ineens maar dat was totaal geen excuus voor wat ik deed. Ik draaide me om en sloop weg, het ouderwetse woord schielijk is hier wel van toepassing. Zo naar mijn fiets en zonder iemand dag te zeggen snel naar huis.
In een atypische vlaag van… wat was het… mensenschuwheid?

schilderijtje aan mijn muur, door Sylvia Waterloo